________________
૭૮
વિવેકચૂડામણિ છે, તેમ તું તારા આત્માને પરમાત્મામાં અખંડપણે એક કરી દઈ સદાને માટે શાંત થા.
स्वप्रकाशमधिष्ठानं स्वयंभूय सदात्मना । .. ब्रह्माण्डमपि पिण्डाण्डं त्यज्यतां मलभाण्डवत् ॥ २९०॥
સ્વયંપ્રકાશ અને સર્વનું મૂળસ્થાન જે બ્રહ્મ છે, તે રૂપે, તું પતે જ સદા થઈને, પછી શરીરને તથા બ્રહ્માંડને પણ કચરાના ટોપલાની માફક ફેંકી દે–એના ઉપરને મહ દૂર કર.
चिदात्मनि सदानन्दे देहारूढामहंधियम् । निवेश्य लिङ्गमृत्सृज्य केवलो भव सर्वदा ॥ २९१ ॥
દેહ ઉપર જે હુંપણાથી બુદ્ધિ રૂઢ થઈ છે, તેને સદા આનંદ અને ચેતનરૂપ આત્મા ઉપર સ્થાપીને તથા “સૂમ શરીર”. ને પણ ત્યાગ કરી તું કેવળ બ્રહ્મરૂપે જે સદા રહે.
तन्द्रह्माहमिति ज्ञात्वा कृतकृत्यो भविष्यसि ॥ २९२ ॥
જેમ દર્પણમાં પ્રતિબિંબરૂપે દેખાતું નગર માત્ર આભાસ જ છે, તેમ બ્રહ્મમાં દેખાતું આ જગત માત્ર - આભાસ જ છે, એમ સમજીને તું કૃતાર્થ થઈશ. यत्सत्यभूतं निजरूपमा चिदद्वयानन्दमरूपमक्रियम् । तदेत्य मिथ्यावपुरु-सृजैतच्छेलूषवद्वेषमुपात्तमात्मनः ॥ २९३ ॥
જે સત્યસ્વરૂપ, ચેતન, માત્ર એક જ આનંદરૂપ અને ક્રિયા વગરનું છે, એ બ્રહ્મ જ પિતાનું મૂળ સ્વરૂપ છે, એમ તે સ્વરૂપ થઈ, જેમ નાટક કરનાર માણસ પોતાને બનાવટી વેશ છેડી દે છે, તેમ તું આ મિથ્યા દેહને તજી દે અર્થાત્ તેના પરના અભિમાનને છેડી દે.
