________________
જેણિ ગહણુમિ ભીસણે ઈન્થ-નિવડે દુઃખદાયક
અને ભયંકર આ સંસારને વિષે. ભમિયા મિહિતિ ચિરં–ઘણા કાળ સુધી ભમ્યા
અને ભમશે. (કેણ?) જીવા જિણ વયણમલહંતા છે ૪૯-જિન વચનને
નહિ પામેલા જી. તા–તે (કારણ)થી. | વિ–પણ. સિ–કહેલા. ઉપદેશેલા સંપઈ–વર્તમાનકાળે. | સમ્પત્તિ-સમ્યકત્વ. કરેહ-કરે. સંપત્ત-પામે છતે. સિરિશ્રી. લક્ષ્મી. –હે ભવ્ય જ ! મણુઅ-મનુષ્યપણું. સંતિસૂરિ–શાંતિસૂરિ ઉજમ–ઉદ્યમ. દુલહે-દુર્લભ. એ. શાંતિ વડે પૂજ્ય. ધમે-ધર્મને વિષે.
તા સંપઈ સંપત્ત—તે માટે હમણ પામે છતે. (શું?) મણઅને દુલહેવિ સમ્મત્ત-દુલભ મનુષ્યપણું અને
વિશેષ દુર્લભ સમ્યકત્વ પણ. સિરિ-સતિ-સૂરિ-સિડે–શ્રી શાન્તિસૂરિએ કહેલા.
(અથવા જ્ઞાનાદિ લમી અને શાન્તિએ કરી પૂજ્ય એવા તીર્થકર તથા ગણધરોએ ઉપદેશ કરેલા.) કરેહ ભે ઉજજમ ધમે ૫૦ -ધર્મને વિષે હે
ભવ્ય પ્રાણુઓ ! તમે ઉદ્યમ કરે. એ -આ.એ. | | જાણુણ હેઊ– રૂદ્દાઓ-ધણ વિજીવ વિયારો-જીવ જાણવાના હેતુએ. વિચાર.
સ્તારવાળા. સંખેવ-સંક્ષેપ.
સંખિત-સંક્ષેપથી. સદણ-સચિવાળા ઉદ્ધરિ-ઉર્યો. સુય સમુદ્દાઓછોને. |
રો. | શ્રત રૂપ સમુથી.
