________________
a
વ્યવહાર–સરળપણે ચાલવું. તેના ચાર પ્રકાર છે. (૧) યથા' કહેનાર. (૨) અવંચકક્રિય=વેચવા લેવામાં ન ઠગે તે અને જીડી સાક્ષી ન પુરનાર હેય તે. (૩) છતા અપરાધના પ્રકાશક. (૪) ખરા ભાવથી નિષ્કપટ મૈત્રી કરનાર. ૫ ગુરૂશુશ્રૂષા—તેના ચાર ભેદ. (૧) શુશ્રુષા=ગુરૂજનની સેવા કરવી. (ર) કારણુ=મીજાને ગુરૂજનની સેવામાં પ્રવર્તાવે. (૩) ઔષધ ભૈષજગુરૂને એસડવેસડ કરવાં. (૪) ભાવ સહિત ગુરૂમહારાજની સેવા કરે.
૬ પ્રવચન કુશળ—તેના છ ભેદ. (૧) સૂત્રકુશળ-સૂત્રમાં પ્રવીણુ હાય તે. (૨) અકુશળ=અર્થાંમાં નિપુણ્. (૩) ઉત્સ કુશળસામાન્ય કથનમાં હેાંશીઆર. (૪) અપવાદ કુશળ–વિશેષ કથનમાં પ્રવીણ. (૫) ભાવ કુશળ = વિધિ સહિત ધ કાય કરવામાં તથા અનુષ્ઠાન કરવામાં હેાંશીઆર. (૬) વ્યવહાર કુશળ=ગીતા પુરૂષોનાં આચરણમાં કુશળ હેાય તે.
ભાવ શ્રાવકનાં ભાવગત ૧૭ લક્ષણ ૩ અ ( ધૂન )
૧ સ્ક્રી ૪.સસાર
૨ ઇંદ્રિય
ધ વિષય
૮ દુન
૬ આરભ
૭ ઘર
૯ ગહરી પ્રવાહ
૧૦ આમ પુરસર પ્રવૃત્તિ ૧૧ યથાશક્તિ દાનાદિપ્રવૃત્તિ ૧૨ વિધિ ૧૩ અક્તષ્ટિ ૧૪ મધ્યસ્થ ૧૫ અસંબદ્ધ ૧૬ પરા કામેાપભાગી ૧૭ વેશ્યાવત્ ઘરવાસ
પાળનાર.
૧ સ્રી—સ્ત્રીને અનની ખાણ, ચંચળ અને પ્રાયઃ નરકે લઈ જનારી જાણતા થકા હિતેચ્છુ પુરૂષ તેને વશવતી ન થાય. ૨ ઇંદ્રિય—ઇંદ્રિયારૂપ ચપળ ધાડાએ હંમેશાં દુર્ગાતિના મા તરફ દોડનારા છે તેમને સંસારનું સ્વરૂપ સમજનારા પુરૂષ સમ્યક્ જ્ઞાનરૂપ રસી (દેારડી)થી રેકી રાખે છે.
