________________
૪૭
સુશીલા
કર્યું. આ કામ પતી ગયું એટલે તરત જ હું ત્યાંથી વિદાય થયે. અને રસ્તામાં નિક કયાંય પણ ખેાટી થયા સિવાય સીધે અહીં ચાલી આવ્યે છુ..’ સુમિત્રે પેાતાનુ’ ખેલવાનુ' પૂરુ· કર્યુ અને પેાતાના આસને બેસી ગયા.
‘શાખાશ ! સુમિત્ર, શાખાશ ! તારી બુદ્ધિ અને કાય શક્તિને ધન્યવાદ છે! તે ખૂબ જ ઉત્તમ કૂળની કન્યા શેાધી કાઢી છે! હવે આપણે ઘણી જ વરાથી લગ્નની તૈયારી કરવી પડશે, કેમ ખરું ને
‘હા, રાજન્ ! માનસિંહ નરેશે અને તેટલે! જલદી આ અવસર ગાઠવવા મને જણુાળ્યું છે....' સુમિત્રે કહ્યું. તા કા આજથી તેની તૈયારી અને શુભ દિવસે આપણે અહી થી પ્રયાણ કરીએ.' ગુણુસેન લ્યા. જેવી આપની આજ્ઞા.' સુમિત્રે રાજાની આજ્ઞાના સ્વીકાર કર્યાં.
અને હાં, સુમિત્ર ! લે આ રત્નહાર સગાઈની ખુશાલીમાં તને ભેટ. આ રાજ સાંઢણી પણ હવે તારી જ પાસે રાખજે. તે પણ તને ઉપહારમાં ભેટ આપું છું.' ગુણુસેને ગળામાંથી રત્નહાર કાઢીને આપતાં કહ્યું.
‘ઘણું જીવે રાજન્ ! ઘણું જીવા ! આપના સુખ શાંતિ સદાકાળ રહા !’ સુમિત્રે પ્રણામ કરી રત્નહાર લઈ લીધા.
એ પછી તરત જ ગુસેને લહીયા પાસે સુવર્ણાક્ષરે લગ્નપત્રિકા લખાવવાના હુકમ કર્યાં, અને એક સાંઢણી સ્વારને
