________________
૩૯૮
ભીમસેન ચરિત્ર આ બંને ભાઈઓ વચ્ચે અપૂર્વ સખ્ય હતું. બંનેના વિચારે ને આદર્શો એક સરખા હતા. જીવનની નીતિ રીતિ પણ સમાન હતી. અને બેય ભાઈઓ એક બીજા ઉપર ખૂબ જ સ્નેહ ને આદરભાવ રાખતા હતા. કયારેક તેઓ વચ્ચે ઝઘડો થતે નહિ. પ્રેમ અને શાંતિપૂર્વક બંને પિતપિતાનું ક્તવ્ય અદા કરતા હતા.
પરંતુ આ બંનેની પત્નીઓનું તેવું ન હતું. તેઓ બંનેને જીવ એકબીજામાં મળી ગયા ન હતા. જેઠાણીને પિતાની મોટાઈનું થોડું અભિમાન હતું, પરંતુ એ એટલી બધી કુશળ હતી કે આ અભિમાનને તે પ્રગટપણે કોઈને જણાવવા દેતી નહિ. પહેલી નજરે જોનાર અને તેના પરિચયમાં આવનારને તે વિનમ્ર જ જણાતી.
એક દિવસ દેવદત્તાએ વિઘન્મતિને સુંદર અને કલાત્મક અલંકારોથી સજજ થયેલી જોઈ. આ દેવદત્તા પ્રીતિમતિની માનીતિ દાસી હતી. અને પ્રીતિમતી કામજિતની પત્ની હતી. રાજરાણી હતી.
વિદ્યન્મતિના અલંકારો જોઈ આ દાસીની આંખો પહોળી થઈ ગઈ અલંકારે એટલા બધા કિંમતી અને બારીક નકશીવાળા હતા, કે તે જોઈ દાસીને ઘણું જ આશ્ચર્ય થયું. અને મનમાં તે લઘુતા અનુભવવા માંડી.
આવા અલંકારે તો મારા રાણી પ્રીતિમતિના શરીરે જ શેભે ? જેઠાણી જેવી જેઠાણી, મહારાણુ જેવી મહારાણી,
