________________
૨૬
ભીમસેન ચરિં ગુરુ જે કંઈ પાઠ આપે તે બરાબર ધ્યાનથી તે સાંભળતાં. તેનું મનન કરતા. કંઠસ્થ કરવા ગ્ય કંઠસ્થ પણ કરતા. અને જ્યાં પોતાને શંકા પડે ત્યાં પ્રશ્નો પણ પૂછતા.
ચર્ચા સભાઓમાં તે બંને ભાઈઓ ખરે રહેતા-. બંને એકબીજાને મહાત કરવા માટે જડબાતોડ, એકબીજાને મુંઝવી નાખે એવી દલીલો કરતા. અને બંનેય તેના જવાબ પણ સુંદર ને સચોટ આપતા. કેઈનાયથી ઉતરે તેવા તેઓ ન હતા. બંને પ્રથમ રહેતા. - શું સાહિત્ય કે શું શસ્ત્ર શાસ, દરેક વિષયમાં બંને પ્રથમ નંબર રાખતા. આવા વિદ્યાથીએ ગુરુના વહાલા હોય તેમાં શું નવાઈ ?
કયારેક તો એ ગુરુને પણ હરાવી દેતા. ત્યારે પોતા કરતાં પોતાનો શિષ્ય વધુ વિદ્વાન બનતો જાય છે એ જોઈને ગુરુ એવો શિષ્ય પોતાને હવા માટે ગૌરવ અનુભવતા. ગુરુ પણ આ બંને ભાઈઓને અદકેરા ઉત્સાહથી બધા જ પ્રકારની તાલીમ આપતાં. એ તાલીમ આપતી વેળા તે એ ન જોતા કે આ તે રાજપુત્રો છે, તેમને કેમ કંઈ કહેવાય? ત્યારે ગુરુનું માન સૌથી ઊંચામાં ઊંચું હતું, તેમના બેલને સૌ સ્વીકાર કરતાં. બધા જ છાત્રોને એ છાત્ર જ સમજતાં. આ રાજપુત્ર છે, આ નગરશેઠને પાટવીકુંવર છે ને આ મામુલી બાપનો દીકરે છે એવા અલગ ચકાથી તે છાત્રોને શીખવતા નહિ. બધા ઉપર સરખું જ ધ્યાન આપતા.
ગુરુએ અનેક વર્ષોની જહેમત લઈ આ બંને ભાઈઓને
