________________
ગુરૂની ગરમી વાણી
૩૪૩
પેાતે એ જ જીવ જીવે છે ને ખીજા કોઈનું અસ્તિત્વ નથી તેમ વિલાસમાં ડૂબી રહ્યાં હતાં.
ત્યાં કણ જાણે કયાંથી શતયુધ ત્યાં આવી પહોંચ્યા, અધ બારણાને તેણે ખખડાવ્યુ.
આમ તે શતાયુષ મહાત્સવમાં ગયા હતા. રાણીને પણ સાથે આવવા આગ્રહ કર્યાં હતા. પરંતુ પેાતાનુ' આજ માથું દુ:ખે છે તેથી પાતે આવી શકે એમ નથી, તેવુ" મહાનુ કાઢી એ ઘેર રહી અને રાજા એકલેા ગયા. ત્યાં અંતઃપુરની વૃદ્ધ કોઈ દાસીએ જઈને શતાયુને ખંખર કરી રાણીનુ` માથુ' દુ:ખતુ નથી. પણ એવુ' અસત્ય એલી તે કોઈ પરપુરૂષ સાથે ભેગ વિલાસ માણી રહી છે. આ જાણ થતાં તે સીધા અંતઃપુરમાં આવ્યા ને રાણીના ખ'ડનાં બારણાં ખખડાવ્યાં.
ખારણે અવાજ સાંભળી રાણી અને લલિતાંગ અને ગભરાઈ ગયાં. હવે શું કરવુ' ? રાજાની નજરથી કેવી રીતે અચવુ? રાણી તરત જ કપડાં વગેરે વ્યવસ્થિત કરીને ઊભી થઈ ગઈ. લલિતાંગ પણ નાસવાની તૈયારી કરવા લાગ્યા.
રાણીએ તરત જ તેને પાછળના ભાગમાં નયાં સડાસ વગેરે હતા એ ખાડામાં સંતાઈ જવા કહ્યું.
ડરના માર્યાં લલિતાંગ તરત જ એ ખાડામાં કૂદી પડયા. ખાડામાં પડતાં જ વિષ્ટા વગેરેથી તેનાં કપડાં અને શરીર ગ≠ાં બની ગયાં. દુગંધથી તેનું મગજ ફાટ ફાટ થવા લાગ્યું.
