________________
એ જ જંગલ, એ જ રાત
૩૧૭ મને પાછળથી બધી વિગતની ખબર પડી કે તમારે રાજગૃહી છેડી ભાગવું પડયું હતું. ત્યાર પછી મેં તમારી તપાસ કરાવી. પણ તમારો કયાંય પત્તો લાગ્યું નહિ. આથી. મેં નક્કી કર્યું, કે જયારે ત્યારે હું જ એ ઘરેણાં તમને પાછા આપીશ.
આથી હું જ તમારી રાહ જોતા હતા અને જે રોજ તમારા સમાચાર મેળવવા પ્રયત્ન કરતો હતો. ત્યાં મને સમાચાર મળ્યા, કે આપ સ્વયં અહીં પધારી રહ્યા છે અને રાતવાસો આ જંગલમાં કરી રહ્યા છે. આ ખુશખબર. સાંભળતા જ હું આપની પાસે દેડી આવ્યો છું..
રાજન ! એ મારે મહાન અપરાધ છે. મને ક્ષમા કરે. સુભદ્ર નિખાલસતાથી પોતાની બધી વાત જણાવી.
“સુભદ્ર ! તારી સત્ય પ્રિયતા અને મારા માટેની તારી લાગણી અને માનથી મને અનહદ આનંદ થયો છે. સાથે સાથે દુઃખ પણ તેટલું જ ભારેભાર થયું છે.
તારું સ્વચ્છ હૃદય જોતાં તે મને લાગે છે કે તું ઘણું જ કામનો માણસ છે, પરંતુ તું જે વ્યવસાય આજ કરી રહ્યો છે તે ઘણે જ નીચ છે.
પિટ ગુજારા માટે આ હલકો ધંધે કર એ તને શેભતે નથી.
અને તને ખબર છે, ધન એ તે મહાપ્રાણ છે. તેના ચાલ્યા જવાથી માણસ નથી તે જીવી શકત કે નથી તે મરી શક્તિ. તેના વિના રીબાઈ રીબાઈને મરે છે. તેથી
