________________
KK
૨૭
PN
•956
એ જ જંગલ એ જ રાત
ભીમસેને ગંગા નદીના કિનારે ઘણું સમય પસાર કર્યા, પ્રવાસના થાક હવે ઊતરી ગયે હતા, ચાલી ચાલીને થાકી ગયેલા સુભટના પગ હવે નવચેતન અનુભવતા હતા, લાંબી મજલ સુધી અશ્વો ઉપર બેસીને સુભટાની કમર જકડાઇ ગઇ હતી તે હવે સ્કૂતિ'માં જણાતી હર્તા, પ્રવાસના ઉજાગરાઓથી લાલ અનેલી આંખે શાંત બની હતી, અન્ધો, ગજરાજો, બળદ વગેરે સૌને પૂરતા આમ મળી ગયે! હતા, સૌના તનમદન ઉપર તાઝગી અને તરવરાટ જણાતા હતા,
ભીમસેને સેનાને આગળ વધવાના હુકમ કર્યાં. સુભટોએ તાખડતાખ તૈયારીએ આર ભી દીધી. તંબૂઓ ઉપાડી લેવામાં આવ્યા. અશ્વો ઉપર જીન નાંખી દેવામાં આવ્યું, બળદોને ઘૂઘરમાળ માંધી દીધી.
દેવસેન અને કેતુસેને વાકવચ પહેરી લીધું. માથે શિરસ્ક્રાણુ ખાંધ્યું, કેડે તલવાર બાંધી. કમરપટ્ટામાં જામતમાચા ખાસ્યા. ખભાની પાછળ તીક્ષ્ણ ધારવાળા તીરાનું ભાથુ ખાંધ્યું અને જમણા ખભાની અંદર ધનુષ્યબાણુ લટકાવ્યુ.
