________________
૨૨૪
ભીમસેન ચરિત્ર શા માટે આર્તધ્યાન ને રૌદ્રધ્યાન ધ્યાવી આવતા ભવેને પણ તું બગાડે છે? મૃત્યુને તારે ભેટવું છે તે હસતાં હસતાં ભેટ. રંજ ને રેષ રાખ્યા વિના તેને મળ. અંતરના ઉમળકાથી તેનું સ્વાગત કર. શુભ ધ્યાન ધર પ્રભુનું નામ સમરણ કર. અને તારા અંતને ઉજળો બનાવ..
બુદ્ધિની આ ટકોરે ભીમસેનને આત્મા જાગી ઊઠયો. તેણે વડવાઈઓને ફાંસે તૈયાર કર્યો. તેની ગાંઠ બરાબર ચકાસી જોઈ. પછી પૂર્વ દિશા તરફ ઊભા રહી તેણે બે હાથ જોયા. આંખેને બંધ કરી. એ બંધ આંખેએ તે વીતરાગ પરમાત્માને નીહાળવા પ્રયત્ન કરવા લાગ્યો. આત્માની ઉજજળ
તિકાને પ્રકાશ ઢંઢવા તેણે પ્રયાસ કર્યો. તેમજ હોઠ ઉઘાડીને તે મહામંગલકારી નમસ્કાર મહામંત્રનું ભાવપૂર્વક રટણ કરવા લાગ્યો.
નમો અરિહંતાણું...નમે સિદ્ધાણું...નમો આયરિયાણું નમે ઉવજઝાયાણં નમે એ સવસાહૂણું...
એક એક પદ એ બેલતે ગયે ને કલ્પનાથી બંધ આંખે એ સાક્ષાત્ અરિહંત પરમાત્મા, સિદ્ધ ભગવંત આદિને નીહાળી પિતાના આત્માને ખમાવતે ગયે. | નમો આયરિયાણું....પૂજ્ય આચાર્ય ભગવંતને નમસ્કાર થાઓ. એમ બોલી તેણે મસ્તક નમાવ્યું. ત્યાં તેના જાગ્રત આત્માએ વધુ ઘેરો ને ઉત્કટ ભાવ અનુભવ્યા.
આ સમયે મને જે તેઓશ્રીનાં દર્શન થાય તે મારું જીગ્યું સફળ થઈ જાય ! પણ એવું સૌભાગ્ય મને કયાંથી
