________________
१४४
ભીમસેન ચરિત્ર તેમને હું જે આપું છું, તેમાં તેઓ સંતોષ માને છે અને આનંદથી મારું તથા ઘરનું કામ કરે છે.'
ભદ્રાએ જોયું કે આ તે બાજી બગડતી જાય છે. અને જે પિતે હવે શાંત પડી જશે તે બની બનાવેલી બાજી બધી જ ઊંધી વળી જશે. આથી એ શેઠને જ ઊંચા અવાજે કહેવા લાગી ?
“રહેવા દે, હવે રહેવા દે. હું પણ તમારા લખણું બધાં પારખી ગઈ છું. તમે આ દુષ્ટ દાસીના રૂપમાં લુખ્ય બની ગયા છે. એટલે તમે એનાં વખાણ કરે છે. પણ નહિ, હું નહિ ચલાવી લઉં. મારે હવે આ ઘરમાં તે એક ઘડી પણ ન જુએ. હમણાં ને હમણાં તે બધાંને આ ઘરમાંથી હાંકી કાઢે.”
શેઠ તે આ સાંભળીને હતપ્રભ જ થઈ ગયા. પોતાની સગી પત્ની જ પિતાના ઉપર કલંક લગાડતી હતી. કેને ફરિયાદ કરે ? તે તરત જ બીજા ખંડમાં ચાલ્યા ગયાં. એટલે ભદ્રા શેઠાણીએ તરત જ સુશીલા અને તેના બાળકેને બાવડેથી પકડીને ખેંચ્યા. અને કહ્યું :
નીકળે મારા ઘરમાંથી. મારે તમારું હવે જરાય કામ નથી. ખબરદાર ! જે હવે ફરીથી મારા ઉંબરે પગ મૂક્યો છે તે !” એમ બેલી તેણે એ સૌને ધક્કા મારી ઘરની બહાર ધકેલી મૂક્યા.
ભીમસેન પણ આ અપમાન સહન ન કરી શક્યો. કુલિન પુરુષ ભૂખનું દુઃખ સહન કરી શકે છે. ગરીબાઈને
