________________
૧૩૦
ભીમસેન ચરિત્ર કેટલું બધું કામ ઘરમાં પડયું છે!” ભદ્રાએ એક જ ધડાકે સુશીલાને વિના વાંકે ધમકાવી નાંખી.
સુશીલા તો ભદ્રાને આ કઠોર અવાજ સાંભળીને ચમકી ગઈ. આવા ર વચનથી તેના અંતરને ભારે દુઃખ થયું. તેમાં તેને પિતાનું અપમાન પણ લાગ્યું. પરંતુ અત્યારે સ્વમાન સાચવવાનો અવસર જ કયાં હતા ? તેણે મૌનભાવે એ કઠોર વચને સાંભળી લીધાં. બાળકને તેણે દૂર જવા કહ્યું. પણ બાળકે તે એથી રડવા લાગ્યા. અને જીદ કરવા લાગ્યા.
ના, મા ! અમે તે તારી સાથે જ રહીશું. અમે એકલાં નહિ રમીએ.”
છતાં પણ સુશીલાએ તેમને સમજાવી, પટાવીને દૂર મોકલી દીધા. પછી ભદ્રાને ઉદ્દેશીને બોલી :
* “ કહે, મારે શું કામ કરવાનું છે? મને બતાવે હું તે કરવા માંડું.”
' અને ભદ્રાએ તરત જ બે ભારે બેડાં આપ્યાં અને કહ્યું, “લે આ બેડાં ને સામેના કૂવેથી પાણી ખેંચી લાવ.'
સુશીલાએ નતમસ્તકે બેડાં લઈ લીધાં. અને એક બેડું માથે અને એક બેડું કાખમાં. નીકળી તે કુવે પાણી ભરવા.
બેડાં વજનદાર હતાં. વળી કઈ દિવસ તેણે કૂવામાંથી પાણી ભર્યું ન હતું. છતાંય મનમાં નવકારમંત્રનું સમરણ કરતી એ કુવામાંથી દોરડું નાખીને પાણી ભરવા લાગી. દોરડાને લીધે તેની હથેલીમાં ચાંદા પડી ગયાં. લેહી
