________________
ખુશબૂ ઃ મમ્મીજી ! શું આપે ભાઈને ફોન કરીને બોલાવ્યા છે ?
સુષમા : હાં બેટા, મેં વિચાર્યું કે તું અહીં રહીશ તો નાનું-મોટું કોઈને કોઈ કામ કરતી જ રહીશ. રેસ્ટ મળવો મુશ્કેલ છે. ચાર દિવસ પિયર રહીશ તો આરામ મળશે અને જલ્દી ઠીક થઈ જઈશ. હવે વધારે ન વિચાર. જા તારી પેકિંગ કર. હું કેતનને ચા આપીને તને હેલ્પ કરાવવા આવું છું. સુષમા ઃ કેતન ! તું ચા-નાસ્તો કર. હું હમણાં આવું છું.
(સુષમા ખુશબૂની પાસે ગઈ.)
સુષમા ઃ ખુશબૂ આ લે તારા પિયર માટે કેટલીક ચોક્લેટ્સ અને આ ૫ હજાર રૂપિયા તારી પાસે રાખ. ખુશબૂ ઃ પણ મમ્મીજી આ પૈસાની શું જરૂર છે ?
સુષમા ઃ બેટા તારી પાસે રાખ, ક્યાંક બહાર જવાનું થાય અને કંઈ પસંદ આવે તો ખરીદી લેજે.
આ પ્રમાણે સુષમાએ ખુશબૂને પિયર મોકલીને ધીમે-ધીમે ખુશબૂના મનમાં પોતાના માટે સાવ જગાવવાની કોશિશ કરવા લાગી. એ સમય-સમય પર ખુશબૂની તબિયત પૂછવા માટે એને ફોન કરતી. પ્રિન્સને પણ રોજ ખુશબૂને મળવા માટે મોકલતી. આ પ્રમાણે ચાર દિવસ પછી સંપૂર્ણ સ્વસ્થ થઈને ખુશબૂ પાછી સાસરે આવી અને આવતાં જ –
પ્રિન્સ ઃ ખુશબૂ તારી માટે એક બહુ જ મોટી ખુશખબરી છે. ખુશબૂ : શું પ્રિન્સ ?
પ્રિન્સ ઃ આ જો.
(આટલું કહીને પ્રિન્સે ખુશબૂના હાથમાં કંઈક આપ્યું.)
ખુશબૂ : Wow ! આપણા બંને માટે મલેશિયા જવા માટે ટિકિટ્સ એ પણ પૂરા ૧૦ દિવસ માટે (થોડા સમય પછી) પણ શું પ્રિન્સ તમે મૉમને પૂછ્યું ? .
પ્રિન્સ : અરે ખુશબૂ, હું તો હનીમૂનની વાત જ ભૂલી ગયો હતો. આ તો માઁમે જ મને યાદ દેવડાવ્યું અને મલેશિયા જવાનો આઇડિયા આપ્યો.
(આ સાંભળીને ખુશબૂના આશ્ચર્યનો પાર ન રહ્યો. પ્રિન્સ અને ખુશબૂ બંને ફરવા ગયા. હવે ધીમે-ધીમે ખુશબૂના મનમાં પણ પોતાની સાસુમાઁ માટે પ્રેમ જાગવા લાગ્યો. હનીમૂનથી ઘરે આવ્યા બાદ ખુશબૂ પણ એકદમ બદલાઈ ગઈ. એ હવે સુષમાને કોઈ કામ કરવા નહોતી દેતી અને હવે બંને વચ્ચે સંબંધ સારા થઈ ગયા. એટલામાં એક ઘટના બની. એના પછી તો સુષમા અને ખુશબૂના વચ્ચે મા-દિકરી જેવો સંબંધ થઈ ગયો. એક દિવસ -)
42
