Page Text
________________
રાજાનું સંયમ માટે ઔચિત્ય અને પ્રયાણ ( પાંચેય ઈન્દ્રિયોના-વિષયભૂત) પાંચ પ્રકારના શ્રેષ્ઠ વિષયને અકાળે કેમ છેડે છે? રાજા-અંતે દુઃખી કરનારા તે વિષયના સ્વરૂપને જાણ કણ તેનું સ્મરણ (પણ) કરે? (૨૪) દેવી-તમે જ્યારે દીક્ષા લેશે, ત્યારે સ્વજનવર્ગ ચિરકાળ વિલાપ કરશે. રાજાધર્મનિરપેક્ષ આ સ્વજનવર્ગ પિતપોતાના કાર્યને (સ્વાર્થને) જ વિલાપ કરે છે. (પર૫) એમ પ્રવજ્યા વિરુદ્ધ બેસતી રાણીને જોઈને રાજા બે, હે મહાનુભાવો ! આમાં તમને રતિ ( રાગ) કેમ થાય છે? (પ૨૬) મારા વચનથી આજથી ત્રીજે ભવે સર્વ સંગ છોડીને તમે દીક્ષા લીધી હતી, તે કેમ વિસરી ગયું ? (૫૭), તું સૌધર્મ દેવલોકમાં મારી દેવી તરીકે ઉત્પન્ન થઈ અને વર્તમાનમાં વધેલા તે દ્રઢ પ્રેમથી રાગી બનેલી તું પુનઃ અહીં પણ મારી પત્ની થઈ. (પ૨૮) એમ રાજાએ જ્યારે કહ્યું, ત્યારે રાણું પૂર્વભવના વૃત્તાન્તનું
સ્મરણ કરીને બે હાથથી અંજલિ જોડીને બોલી કે–(પર૯) હે રાજન ! ઘરડી ગાયની જેમ વિષયરૂપી કાદવમાં ખૂપેલી મને ઉપદેશરૂપ દોરડા વડે ખેંચીને તમે ઉદ્ધારી. (બહાર કાઢી.) (૫૩૦) હવે મારું વિવેક રત્ન પ્રગટ થયું, મારી ઘરવાસની ઈચ્છા પણ નાશ પામી અને મારે મેહ નાશ પામે. (૫૩૧) તેથી પૂર્વની જેમ વર્તમાનમાં પણ શ્રમણદીક્ષાને સ્વીકારીએ, આજથી સ્વપ્નતુલ્ય ઘરવાસથી સર્યું. (૫૩૨)
રાજાને સંયમ માટે ઔચિત્ય અને પ્રયાણું –એમ રાણુએ કહેવાથી સવિશેષ વધેલા ઉત્સાહવાળે રાજા સ્નાનને વિધિ કરીને, સ્ફટિક સમાન ઉજવલ દુકુલ ( વને ) પહેરીને, કેદમાં પૂરેલા અને બાંધેલા અપરાધી મનુષ્યોને છેડાવીને, નગરમાં સર્વત્ર અમારિપડહ વગડાવીને, શ્રી જિનમંદિરમાં પૂજા, સત્કાર અને નાટક મહોત્સવ કરાવીને, દાણ માફ કરવા દ્વારા ધાર્મિક મનુષ્યને સંતોષીને, સેવકવર્ગનું સન્માન કરીને, (તફકય) વાચકોને (જ મગિર=) મુખમાગ્યું ધન (દાન) આપીને, ઉચિત વિનયાદિ પૂર્વક પ્રજાવર્ગને સમજાવીને, (અનુમતિ મેળવીને) હર્ષથી ઉછળતી શરીરની રેમરાજીવાળો થયે. પછી પ્રાસાદના શિખરે ચઢેલા નગરજને અત્યંત અનિમેષ નજરે જેનું દર્શન કરી રહ્યાં છે અને હૃદયને સંતોષવામાં ચતુર તથા સદ્દભૂત (યથાર્થ) મહા અર્થવાળી શ્રેષ્ઠ વાણું (વચન) વડે અનેક મંગળ પાઠકે જેની સ્તુતિ કરી કરી રહ્યા છે, તે રાજા, રાણુની સાથે હજાર પુરૂષએ ઉપાડેલી શિબિકામાં બેસીને શ્રી જિનેશ્વરદેવના ચરણકમળમાં (પાસ) જવા માટે ચાલ્યું. (પ૩૩ થી પ૩૯)
તે પછી ગંભીર દુંદુભિતભેરી)ના અવ્યક્ત અવાજથી સંમિશ્રિત એવા (આવૃરિયa) વગાડેલા અસંખ્ય, શંખમાંથી, પ્રગટેલા અવાજથી આકાશ પણ ગાજે તેવાં અને પ્રલયકાળના પવનથી ખળભળેલા ક્ષીરસમુદ્રના અવાજને ખ્યાલ કરાવે તેવાં, ચાર પ્રકારનાં વાજિંત્રને સેવકેએ વગાડયાં, તથા પ્રકૃષ્ટ હર્ષવશ નીકળતા આંસુના જળથી ભિંજાએલી ચક્ષુઓવાળી, સભવશ ખસી ગયેલા (કચી= ) કંદરા વગેરે (આભરણ)ના સમૂહ
| SR No. | 006043 |
| Book Title | Samveg Rangshala Mahagranth Gujarati Anuwad |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Bhadrankarsuri |
| Publisher | Mahavir Jain S M P Sangh |
| Publication Year | 1987 |
| Total Pages | 636 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 20 MB |