________________
જાધવનું સુંદર અજોડ પ્રવચન ચાલે છે. અહો ! કેવું સરસ ! A master-piece. જાણે એક ધમ-ભરપૂર આત્મા પૂર બહારમાં ખીલી ઊઠે છે ત્યાં! ટૂંકું ને ટચ, છતાં સર્વાગ સુંદર! અઢી હજાર વર્ષો પૂર્વે દષ્ટિ કરશે? ત્યાં વકતા હતા, મહા કેવલ્યાની પ્રભુશ્રી મહાવીર, ને શ્રોતા હતા એ જ્ઞાનપિપાસુ ભકત-શિષ્ય ગૌતમ. વક્તા ને શ્રોતાની આવી સુંદર જોડલી જામી હેય, ત્યાં વકતૃત્વ કે શ્રેતૃત્વમાં શું મણ રહે! અને તેને સરસ વાહક રૂપે શ્રી ત્રિમાનુ પિતાના જ્ઞાનની સર્વ કળાઓસરળતા અને રજૂઆતના રંગ ભરતા હોય, ત્યાં કેવી મૂર્તિમંત સુંદર રમ્યતા ખડી થઈ જાય! કઈ કલ્પી લે માણ્યું હોય તે સ્મરી લે! તત્વજ્ઞાન જેવા પ્રાયઃ લુખ્ખા, ભારે વિષયની ય આવી સાદી, સરળ, સુંદર ને અજબ નિરૂપણ-કળા - બહુ ઓછા વિરલાને જ સાંપડે છે. તેઓ એમાંના એક છે.
ગણધરવાદનું મધુરું ગીત શ્રી ત્રિમાનુનાં આટલાં બધાં પ્રવચનમાં ગણધરવાદ પરનું એમનું પ્રવચન
૩૯
