________________
ભવનું ભાતું મૈત્રીભાવનું પવિત્ર ઝરણું, મુજ હૈયામાં વહ્યા કરે, શુભ થાઓ આ સકલ વિશ્વનું, એવી ભાવના નિત્ય રહે. .
‘ચિત્રભાનું
- નિરાશાની મેઘલી હતી. પથ વિકટ હતિ. સંગી-સાથી કોઈ નોતું. અંધારી રાત આશાને દીપક ધરનાર કોઈ નહોતું! એકલા આગળ વધવાનું નિર્માણ હતું ! નિર્માણ ગમે તેવું હોય, નિરધાર અટલ હતો. આગળ જવું, પાછા ન હોવું!
એ એકલવાયા ખેડેલા કપરા પંથમાં અઢી હજાર વર્ષ પૂર્વેને એક પુનિત નાદ સંભળાયોઃ ૩g fમત્તમમિત્તે આત્મા જ આત્માને મિત્રને શત્રુ છે! એ નાદ મારા અભ્યાસી આત્માને વૃવતારક બની રહ્યો !
એ દ્રવતારકને સહારે વેરાન પંથ કાપવો શરુ કર્યા. આહ ! જાદુ તે જુઓ ! કેટકભર્યા એ રાહમાં ગુલાબ ખીલી નીકળ્યાં ! સહિષ્ણુતાભર્યા એ અવકાશમાં મારું મન-ચિત્ત એ ગુલાબોની સૌરભે મઘમઘી ઊઠયું !
જે સૌરભ મારું જીવન-પાથેય બની, એ સૌરભ સહુ કોઈને પણ પાથેય-ભાતું બને, એમ સમજી આ સૌરભને વહેવા છૂટી મ છું.
૧૫-૮–૧૫૫ સ્વાતંત્ર્ય દિન
-ચિત્રભાનું
