Tattvavalokan Samiksha

SR No.: 005882
Original Sutra Author: N/A
Author: Abhayshekharsuri
Publisher: Kantilal Chhaganlal
Total Pages: 238
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 15 MB

Page 196

મર્યાપ માટે શું કરવું? વર્ષ જ].
[૧૫ બનતી નથી કે બાળક ગણાતી નથી... અને તેથી એવી સ્વર્ગની ઈચછા દોષ રૂપ પણ નથી. વળી, ધર્મબિંદુ વગેરે રાજ્યોમાં સ્વર્ગ અને કેવલજ્ઞાનના અથઓએ તપ-ધ્યાનાદિ કરવાં” એમ કહેનાર શાસને કપ-શુદ્ધ હોવાનું જણાવ્યું છે તે પણ અહીં ભૂલવા જેવું નથી. એટલે કે સ્વચ્છને પણ તપધ્યાનાદિ કરવાનું કહેનાર શાસ્ત્રને અશુદ્ધ નથી કહ્યું, અર્થાત્ એને કુશારરૂપે =અહિતકર શાસ્ત્રરૂપે નથી જણાવ્યું. એમ ધર્મમાં જોડાઈ ગયેલા જીવો પણ
જ્યારે ઉભી થયેલી ભૌતિક આવશ્યક્તા કે ઈચ્છા માટે બીજા-ત્રીજા પ્રયત્ન કરવાના જ છે, તો તેના કરતાં તો ઘર્મ કરે, એ જ શાસ્ત્રકારોને માન્ય છે. આ વાત શાસ્ત્રસિદ્ધ પણ છે જ; કેમ કે ત્રીપાળકુંવરે ગુણસુંદરી કન્યા અંગેના કૌતુક માટે નવપદજીનું ધ્યાન ઘર્યું. શ્રીકૃષ્ણ વાસુદેવે પુત્રપ્રાપ્તિ માટે દેવના ઉદ્દેશપૂર્વક અઠ્ઠમ તપ કર્યો ઈત્યાદિ શાસ્ત્રસિદ્ધ દષ્ટાંતો આગળ બતાવાઈ જ ગયાં છે.
વળી, અડદત્ત મુનિએ પશ્ચિલને આલોક સંબંધી ઈચ્છાની પૂર્તિ માટે 'પણ ધર્મમાં જ જોડ્યો છે. અગડદત્ત મુનિ પણ કેવા ગીતાર્થતા વગેરે ગુણોને પામેલા છે, તેનું વર્ણન વસુદેવહિંડી ગ્રંથમાં અંતર્ગત ઘમ્મિલહિંડીમાં કર્યું છે.
ધર્મિલ પણ ત્યાંથી ઊઠીને જીર્ણ ઉદ્યાનમાં ફરવા લાગ્યો. ત્યાં શ્રેષ્ઠ ચશોકવૃક્ષની નીચે બેઠેલા શ્રી અગડદત્ત મુનિને જુએ છે, જેઓ શ્રી જિન
શાસનનાં સારભૂત પારમાર્થિક રહસ્યોના જ્ઞાતા છે. બહુ ગુણગણથી સુંદર - મનવાળા છે તેમ જ સાધુઓમાં શ્રેષ્ઠ ગંધહસ્તી સમાન છે. | ત્યાં અગડદત્ત મુનિ પોતાની કથા વગેરે કહે છે. પછી ઘમ્મિલ તેમને ' કહે છે કે “માતા-પિતા, વૈભવ વગેરેના વિયોગથી દુખી થયેલા અને ઉપાયો . १. ततो धम्मिल्लोवि उट्ठेऊण तहिं जिष्णुञ्जाणे हिंडिउं पयत्तो । तत्य य... असोगवरपायवस्स
हिहानिविटुं जिणसासणसारदिट्ठपरमत्यसमावं बहुगुणमणंतसुमणं, समणवरगंधहत्यिं પતિ २.मम पुणमाउपिउविभवविओगविहुरियस दुक्खियस्स उवायं साहिउँ पसीयह,जेण अहं विभवं पामि । अवित्तिण्डकामभोगो इहलोइयसुहाई इच्ामिति । ततो तेण लवियं 'अत्यि जिणसासणे बहवे उवाया दिवा विक्षाफलदेवयप्पसाया य, तत्थ देवयाओ उववासेहिं भत्तीए य आराहियाजो जहाचिंतियं फलं देति, विजाओ य पुरचरणबलिविहाणेहि सिज्मति उपवासविहिजोय बहुविहप्पयाराजो, जा इहलोए परलोए य फलं देति । तत्य पुण अमोहं उववासं साहुणो भणंति । जो छमासं आयंबिलं करहिं तस्स इहलोइया इच्छियफळसंपत्ति होइ ।