________________
પૂજ્ય શ્રી સૌભાગ્યભાઈ
કે ન હોય એમાં કોઈ ફરક પડતો નથી. જેને એ અંતર્દષ્ટિ પ્રાપ્ત થાય છે કે ‘હું શરીર નથી', તેને શરીર સંબંધી વસ્તુઓની પ્રાપ્તિ-અપ્રાપ્તિમાં કોઈ રસ રહેતો નથી. તે અપરિગ્રહી બનતો જાય છે. વસ્તુ અપ્રાપ્ત હશે તો પ્રાપ્તિની ઇચ્છા નહીં થાય. પ્રાપ્ત વસ્તુમાં પણ તે અસ્પર્શને ઉપલબ્ધ થશે: વસ્તુઓ વચ્ચે હશે પણ વસ્તુઓ તેને સ્પર્શશે નહીં.
એક સંત હતા. નિ:સ્પૃહતાથી જંગલમાં રહેતા હતા. એક રાજા તેમને જોઈ-મળી ખૂબ આનંદ પામ્યો. તેથી તેણે સંતને પોતાના રાજ્યમાં પધારવાનું આમંત્રણ આપ્યું. સંતે તેનું આમંત્રણ સ્વીકાર્યું. રાજાએ તેમના સ્વાગતની ભવ્ય તૈયારીઓ કરી. નિયત સમયે સંત રાજ્યમાં પધાર્યા. રાજા તેમને ખૂબ માનપૂર્વક પોતાના મહેલમાં લઈ આવ્યો. રાજાએ જે પણ ધર્યું, સંતે એને ગ્રહણ કર્યું. જે સુવિધા આપી તે સ્વીકારી. જે ભાવ વ્યક્ત કર્યો તે પૂરો થવા દીધો. તેમણે પોતે તો કોઈ વસ્તુ માંગી નહીં પણ કશાનો અસ્વીકાર પણ ન કર્યો. આ જોઈ રાજાને સંદેહ ઉત્પન્ન થયો કે તેઓ કોઈ વસ્તુને તુચ્છ કહી નિષેધતા નથી તેથી તેઓ સંત લાગતા નથી, તેઓ અપરિગ્રંહી અને વીતરાગી હોય એમ જણાતું નથી. બીજા દિવસે રાજાએ તેમને કહ્યું કે મને એક મૂંઝવણ છે. કૃપા કરી જવાબ આપો કે મારામાં અને તમારામાં શું ફરક છે?
રાજાને એવા સંત જોઈતા હતા કે જે બધાં સ્વાગતસન્માનનો, સુવિધાપૂર્ણ ચીજોનો નિષેધ કરે, ત્યાગ કરે. એવા સંતનાં ચરણોમાં તે ઝૂકી જાત. પરંતુ એનું કારણ એ
૮૧
