________________
મળ્યો બોધ સુખસાજ
સિદ્ધિનો માર્ગ છે.
આત્મબોધનું સ્મરણ
જ્ઞાનીપુરુષોની સમગ્ર શિક્ષા એ છે કે ‘હું શરીર નથી પણ તેનાથી ભિન્ન, તેને જાણનાર-જોનાર એવો શુદ્ધચૈતન્યસ્વરૂપી આત્મા છું'. કોઈ પણ કાર્ય કરતાં આ બોધનું વિસ્મરણ થવું જોઈએ નહીં, એ જ આ પવિત્ર શ્રી આત્મસિદ્ધિ શાસ્ત્રની શિક્ષા છે. ચોવીસે કલાક એ સ્મરણ રહેવું જોઈએ કે હું શરીર નથી. રસ્તા ઉપર ચાલીએ તો એ બોધ રાખીએ કે શરીર ચાલે છે, હું નહીં. ભોજન કરીએ તો એ બોધ રાખીએ કે ભોજન શરીર કરે છે, હું નહીં. કોઈ ઘા પડે, તાવ આવે તો એ બોધ રાખીએ કે ઘા શરીરને પડ્યો છે, મને નહીં; તાવ શરીરને આવ્યો છે, મને નહીં. આ બોધનું રહેવું, સતત રહેવું એ જ તપ છે, એ જ સાધના છે, એ જ ધર્મ છે. ‘અમારો ધર્મ આત્મસિદ્ધિ.’
બોધ અનુસાર જીવનચર્યા
આત્મબોધ અનુસાર જીવનચર્યા હોવી જોઈએ. કોઈ મારે તો એમ જાણવું કે શરી૨ને મારવામાં આવ્યું છે, મને નહીં. અને જ્યારે મને નથી માર્યો તો મારે ઉત્તર કેમ આપવો? કોઈ કોઈને મારે એમાં હું વચમાં કેમ પડું? આ તો અન્ય સ્થળે થતી ઘટના છે. એમાં મને શું? આવી ભિન્નતાં ભાસવી
૭૪
