________________
શ્રી દશવૈકાલિક સૂત્ર સાથે
ભિમુખ-સાધુ
વન્દ–વસ્ત્રને ભિક ખુણુ-સાધ્વી હભેણુ-હાથે સંજય–સંજમવાન
પાએણુ-પગે વિરયતામાં આસક્ત કે ઠેણુ-કાછ વડે
જૂનાં પાપોને કિલિંચણ-ખીલા વડે પડિહય- પં નાશ કરનાર, અંગુલિયાએ-આંગલીએ કરી પચ્ચકખાય- નવા પાપાનું. પાવકેમે- | પચ્ચક્ખાણ
સિલાગાએ–શળી વડે | | કરનાર,
સિલાગહન્હેણુશલાકાના સમુદાય દિઆ દિવસે
આલિહિજ-લીટા પાડે રા–રાત્રિએ
A (થોડું આલેખ) એ ગએ-એકલે
વિલિહિજા-વધારે આલેખે પરિસાગઓ-સભામાં રહેલે. ઘટિજા-સંઘદ કરે સુ-સૂતેલ
ભિંદિજા-વિદારણ કરે જાગરમાણે-જાગતો
આલિહાવિજજા-બીજા પાસે પુર્વિ-પૃથ્વીકાય
થોડું આલેખાવે ભિત્તિ–નદી કિનારાની માટીને ઘટ્ટવિજા-સંઘદ કરાવે સિલં-શિલાને
ભિંદાવિજા-વિદારણ કરાવે લેવું-નાના પથ્થરને
આલિહંત-થોડું આલેખનારને સસરખ-સચિત્ત માટીથી વિલિહંત–વધારે આલેખનારને મેલા
| ઘટ્ટત-સંઘરુ કરનારને કાયં–શરીરનો
બિંદંત-વિદારણ કરનારને ભાવાર્થ-તે સંયમવાન તપસ્વી, જૂનાં પાપને નાશ કરનાર અને નવા પાપોનું પચ્ચકખાણ કરનાર–એવા સાધુ કે સાધ્વીએ, દિવસે કે રાત્રે, એકલા હોય કે સભાસ્થિત હોય, સૂતેલા હોય કે જાગતા હોય, તેઓએ સચિત્ત માટી, નદી કિનારાની ભીંત, મોટા સચિત્ત પત્થર, નાના પથ્થરના ટ્રધ્વએ ઉડેલી
