________________
૬ મહાચાર કથા નામક અધ્યયનમ:
૧૭૩
(सं० छा०) यदपि वस्त्रं वा पात्रं वा, कम्बलं पादपुञ्छनम् ।
नेते वातमुदीरयन्ति, यतं परिहरन्ति च ॥३९॥ पि- ५५
ઉછરંતિ-ઉદીરણા કરે છે પાય-પાત્ર
જયં–જયણાથી વાર્યવાયુને
પરિહર તિ-પરિહરે છે. साथ-२ १२, पात्र, sina, डरा धर्ना५કારણે, તે દ્વારા સાધુઓ વાયુની ઉદીરણ કરતા નથી, પણ જયણાપૂર્વક વાયુકાયની વિરાધનાને ત્યાગ કરે છે. ૩૯. तम्हा एअं विआणित्ता, दोसं दुग्गइवड्डणं । वाउकायसमारंभ, जावजीवाइं वज्जए ॥१०॥ (सं० छा०) तस्मादेतं विज्ञाय, दोपं दुर्गतिवर्धनम् ।
वायुकायसमारम्भं, यावज्जीवं वर्जयेद् ॥४०॥ . साथ-तिने पधारना२ होषो. पेह। यता Mean,. સાધુઓએ જાવજીવ સુધી વાયુકાયનાં આરંભને ત્યાગ કરવો. ४०. ति शभु स्थान. वणस्सइं न हिंसंति, मणसा वयसा कायसा। तिविहेण करणजोएणं, संजया सुसमाहिआ॥४१॥ वणस्सइं विहिंसंतो, हिंसई अ तयस्सिए। तसे अविविहे पाणे, चक्खुसे अ अचक्खुसे ॥४॥
