________________
દેવદ્રવ્ય અને જિનપૂજા ન હતા...એટલે સુજ્ઞજનોને તો સ્પષ્ટ ખ્યાલ આવી ગયેલો કે આજ સુધી જે કાંઈ જોરશોરથી વિરોધ તેઓ કરે છે તે “શાસ્ત્રોમાં એવું કંઈક જોયું-વાંચ્યું છે ને તેથી શાસ્ત્રાધારપૂર્વક કરે છે એવું નથી, પણ સાવ શાસ્ત્રાધાર રહિતપણે જ કરે છે. શાસ્ત્રસિદ્ધ વાતોના વિરોધનો પણ જોરશોરથી ગોબેલ્સ પ્રચાર કરવો-અજૈનોને પણ જૈનશાસન પ્રત્યે દુર્ભાવ જાગે ને ઘોર શાસનહીલના થાય એ રીતે છાપાઓમાં મસમોટી જાહેર ખબરો આપવી...ને શાસ્ત્રાધાર પૂછતાં કશો આધાર બતાવી ન શકવો.....આ બધું શા માટે ? એ ચકોર પુરુષો તો સહેજમાં સમજી પણ શકે છે.
વળી, એટલે જ સ્વ. પૂ. આ. શ્રી રામચન્દ્રસૂરિ મહારાજને પણ છેલ્લા વર્ષોમાં કેટલીય વાર “દેવદ્રવ્યથી પૂજા કરનારને દેવદ્રવ્યભક્ષણનો દોષ લાગે ? એનો અને એવું કરનારને શું પ્રાયશ્ચિત્ત આપવું? કયા શાસ્ત્રપાઠના આધારે ?” આ પૂછાયું હોવા છતાં તેઓ ક્યારેય આનો જવાબ આપી શક્યા નહોતા. પૂ. આ. શ્રી જિનેન્દ્રસૂરિમહારાજે થોડા દિવસ બાદ જે ૩૯. શાસ્ત્રપાઠો મોકલ્યા છે એમાંનો એક પણ પાઠ “દેવદ્રવ્યથી પૂજા કરનારને દેવદ્રવ્યભક્ષણનો દોષ લાગે” વગેરે સિદ્ધ કરી શકતો નથી. હજુ પણ તેઓને જાહેર આહાન છે કે આવું જણાવનાર કોઈપણ શાસ્ત્રપાઠ હોય તો તેઓ એના સ્પષ્ટ સરળ અનુવાદ સાથે જાહેર કરી એનો પ્રચાર કરે. અનુવાદની જરૂર એટલા માટે છે કે લોકોને પણ ખબર પડે કે ખરેખર આમાં “દેવદ્રવ્યથી પૂજા કરનારને દેવદ્રવ્ય ભક્ષણનું પાપ લાગે છે, એવું જણાવતો કોઈ પાઠ છે ખરો ? અનુવાદ સાથે પાઠ આપવાનું કહેવામાં આવે ત્યારે ગભરાઈને તેઓ એવો સવાલ કરે છે કે શું સાધુઓ સંસ્કૃત ભણેલા નથી ? અનુવાદની શું જરૂર છે ? પણ
