Page Text
________________
ઉપકારી સ્વજનો ત્યાગી, મોક્ષાર્થે દીક્ષા લીધી, સંયમઘાતક ગુરુદ્રોહાર્દિક દોષ કેમ ના ત્યાગે ? ધન. ૨૩
દોષો કાઢી ખાંડણીમાં ખાંડે.
al
જ્યારે એ સંયમીને આ પ્રતીતિ થાય કે બધા મારી વિરૂદ્ધમાં છે. મારી ગેરહાજરીમાં ૨ મારી નિંદા કરે છે, મને કોઈપણ જાતની સહાય કરવા તૈયાર નથી, મને એકલો પાડી દેવા માંગે છે. ત્યારે એની વેદના કોઈ અકલ્પ્ય જ હોય છે. એના આઘાતનું વર્ણન શબ્દોથી કરવું શક્ય જ નથી. કોઈ એની સાથે વાત ન કરે, એની સાથે હસે નહિ, વિહારમાં ય બીજા બધા સાથે ચાલે અને આ સંયમીને એકલો જ પાડી દે, ગોચરીમાં ય એની કોઈ કાળજી કરવામાં ન આવે. આવા સંયમીને જીવવું. ભારે પડી જાય એ નિશ્ચિત હકીકત છે. કેટલીક રાત્રિઓ એ સંયમીની ડુસકાઓ ભરવામાં, આંખના આંસુ જાતે લુંછવામાં, મા-બાપ-ભાઈ-બહેનમિત્ર-બહેનપણીની યાદોમાં, કદાચ આપઘાતના કે સંયમત્યાગના વિચારોમાં, ઉજાગરામાં
પસાર થાય.
અને એમાંય જ્યારે આખુંય શિષ્યવૃંદ પોતાના ગુરુને જ આવી રીતે એકલા પાડી દે ત્યારે તો એ ગુરુની મનોવેદના સામાન્ય સંયમી કરતા લાખ ગણી હોય.
પણ આ રીતે રડવાથી, દુ:ખી થવાથી શું વળશે ? નવા કર્મબંધ અને નવા આવા જ ૨ પ્રકારના દુઃખો ઉભા થયા સિવાય બીજું શું થવાનું ?
આવા એકલા પડી ગયેલા સંયમીએ કંઈક આવા વિચારો કરવા જોઈએ કે નારકીમાં ૨ એકજ જીવ ઉપર પરમાધામીઓ ય તુટી પડે છે. કોઈ એના બે હાથો કાપે, કોઈ એના બે ૨ પગ કાપે, કોઈ એની આંખમાં સૂળ ભોકે, કાન ફાડી નાંખે એવી ચીસો એ નારકીજીવ પાડે. બચાવો...ની બુમો પાડે. પરમાધામીઓને વિનંતિ કરે કે ‘મને છોડી મૂકો' છતાં કોઈ એને સહાય કરતું નથી. કોઈ એને આશ્વાસન દેતું નથી. કોઈ એના માથે સ્નેહથી હાથ ફેરવતું નથી. કોઈ એની સાથે મીઠાશથી વાતો કરતું નથી. બે-પાંચ વર્ષ માટે નહિ, પણ અસંખ્ય વર્ષો સુધી આ ભયંકર વેદનાને એ નારકી ભોગવે છે.
આ મારા ગુરુભાઈઓ/ગુરુબહેનો તો મારી માત્ર નિંદા જ કરે છે, મારા હાથ-પગ કાપવાની તો વાત દૂર રહી પણ મને આ લોકો મારતા ય નથી. ભલે ગોચરીમાં મારી વિશેષ કાળજી નથી કરતા, પણ મારું પેટ ભરાય એટલી સાદી ગોચરી તો મને રોજ આપે છે ને? પેલા નારકીજીવની માફક ભોજન માંગતા મને મારુ માંસ કાપીને તો ખાવા નથી આપતા ને? ભલે મારા માટે ઠંડા પાણીનો વ્યવસ્થિત ઘડો તૈયાર ન રાખતા હોય, પણ મને સીસાનો રસ, ગટરનું પાણી તો નથી જ આપતા ને ? ભલે વિહારમાં મારી સાથે ન ચાલે, પણ સાવ એકલો જ પાડીને મારાથી તદ્દન છૂટા તો નથી પડ્યા ને ?
સાંભળ્યું છે કે નારકના જીવોને ત્યાં એટલી બધી ઠંડી હોય છે કે તેઓ જો અહીં વીર વીર વીર વીર વીર અષ્ટપ્રવચન માતા ૭ (૨૩૯) વીર વીર વીર વીર વીર
| SR No. | 005775 |
| Book Title | Asht Pravachan Mata |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Gunhansvijay |
| Publisher | Kamal Prakashan Trust |
| Publication Year | 2006 |
| Total Pages | 328 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 9 MB |