Asht Pravachan Mata

SR No.: 005775
Original Sutra Author: N/A
Author: Gunhansvijay
Publisher: Kamal Prakashan Trust
Publication Year: 2006
Total Pages: 328
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 9 MB

Page 115

- તીર્થકર પદવીનું કારણ વૈયાવચ્ચ જે કરતા, શાસપ્રમાણે સ્વાર્થ છોડીને, તે મુનિવર બહુ થોડા. ધન. ૧૦૬
વી
(ખ) “તમે કયો ધંધો કરો છો ? હીરાનો ? કાચામાં છો કે તૈયા૨માં ? અત્યારે તો મંદી ખૂબ જ છે કેમ ?' સામેવાળો જે ધંધો કરતો હોય એ ધંધા અંગેની પોતાની જાણકારી પ્રગટ ર કરી સાધુ ગર્ભિત રીતે એમ જણાવે છે કે “મેં પણ આ ધંધો કરેલો છે.” અને ધંધાની સમાનતાને લીધે ય શ્રાવકને સાધુ પ્રત્યે આકર્ષણ થાય.
(ગ) “તમે સૌરાષ્ટ્રના છો ? સૌરાષ્ટ્રમાં કયા ગામના ? સુરેન્દ્રનગરના ? મારું મોસાળ ત્યાં જ છે. મેં ત્યા ત્રણ ચોમાસા કર્યા છે.' મુંબઈ-અમદાવાદમાં સૌરાષ્ટ્રવાસી શ્રાવકને ખુશ કરવા સાધુ પોતાને પણ સૌરાષ્ટ્રવાસી, સૌરાષ્ટ્ર સંબંધી દર્શાવે.
સ્વાભાવિક છે કે દેશની સમાનતાને લીધે પણ એ શ્રાવકો સાધુ પ્રત્યે અહોભાવ વાળા બની વિશિષ્ટ ભક્તિ કરે.
આજે તે તે ગામ શહેરના સાધુઓને તે તે ગામ શહેરના શ્રાવકો “અમારા મહારાજ” તરીકે ઓળખતા હોય છે.
ચૌદરાજનો હિતચિંતક સાધુ કોઈ ગામ દેશ વગેરેમાં રાગી હોય એ તો જિનશાસનમાં માન્ય બને જ શી રીતે ?
ટૂંકમાં શ્રાવક-શ્રાવિકાને પ્રસન્ન કરવા માટેના આવા તુચ્છ પ્રયત્નો સાધુએ ન જ કરવા જોઈએ. સાંભળો તો ખરાં યોગસારના વચનો !
आगमे योगिनां या तु सैंही वृत्तिः प्रदर्शिता ।
तस्यास्त्रस्यति नाम्नाऽपि का कथाऽऽचरणे पुन : ॥
અર્થ : જિનાગમોમાં જૈન સાધુઓને જે સિંહ જેવી વૃત્તિ, આજીવિકા, ભિક્ષાચર્યા બતાવી છે. બિચારા હરણિયા જેવા સાધુઓ તો એના નામથી પણ ત્રાસ પામે છે, તો પછી તેઓ એને આચરી તો શકે જ શી રીતે ?
વનીપક : શ્રાવક-શ્રાવિકા જે ભગવાનાદિના ભક્ત હોય, એ ભગવાનાદિના માટે સારા-સારા શબ્દો બોલી એ શ્રાવિકાદિને ખુશ કરવા દ્વારા જે ગોચરી મેળવાય તે વનીપકદોષવાળી કહેવાય.
ર
જેમ ભિખારી ભીખ મેળવવા માટે દાતા જે કહે એ બધાની જય બોલવા તૈયાર થાય. ભુખ્યો મુસલમાન ભોજન મળતું હોય તો ભગવાન મહાવીરની જય બોલવા પણ તૈયાર થાય. એમ સાધુ પણ આવી દીનતા દાખવે અને શ્રાવકોને ખુશ કરવાની પંચાતમાં પડે એ યોગ્ય કાર્ય ન ગણાય.
૨
વિશેષ બાબતો :
(ક) શિથિલાચારી સાધુઓના ભક્ત શ્રીમંતોને ખુશ કરવા, એમની પાસેથી ગોચરી તો વીર વીર વીર વીર વીર અષ્ટપ્રવચન માતા ૦ (૧૦૬) વીર વીર વી વીર વીર