________________
શોપવતા ના દોષ કદીયે, છેદાદિકના ભયથી. ધનતે..૩૦
છે.
આ
કીર્તિની લાલચથી કે ગુવાદિકના ભયથી ગોપવતા ના દો.
(ઘ) મૌન સહિત ૩૦ ઉપવાસ - ૪૫ ઉપવાસ-૨૨૯ છઠ્ઠ-ભદ્રતપ, શ્રેણીતપ, , આ શત્રુંજય તપ-આઠ કર્મની પ્રકૃતિનો તપ, શત્રુંજય તપમાં ૯૯ યાત્રા , અક્રમ કરીને આ - ૨૧ યાત્રા, નવકાર તપ, સળંગ ૫૦૦ આંબિલ... આટલી ઘોર તપશ્ચર્યા કરી છે. .
(ચ) ગમે એટલી ઠંડી પડે તો પણ સંથારો ઉત્તર પટ્ટો સિવાય ત્રીજી કોઈપણ વસ્તુ આ ન પાથરે.
(છ) ગમે એટલી ઠંડીમાં એક કામળીથી વધારે ન ઓઢે.
(જ) ઠંડી સહન કરવા માટે આ સાધ્વીજી રૂમ-હોલમાં સંથારો કરવાને બદલે ગેલેરી વગેરે સ્થાનોમાં સંથારો કરે.
(ઝ) ઉષ્ણપરિષહ સહન કરવા ભાગરમીમાં કામળી ઓઢીને બહાર નીકળે. આ (ટ) પ્રાયઃ કાયમ બે ઘડી ચોવિહાર કરે.
| ૧૮૧. મને ક્યાં ગોબા પડ્યા છે ? કારણવશાત્ શ્રીસંઘમાં મહોત્સવની અંદર સખત બોલાચાલી થઈ.
એક શ્રાવકને એક મુનિનો જ દોષ વધારે દેખાયો, એટલે ભાન ભૂલી શ્રાવક એ મુનિ પર જ તૂટી પડ્યો.. જેમ તેમ બોલવા લાગ્યો. લગભગ કલાક સુધી ગાળોની # # અગનવર્ષા વરસાવી છેવટે કંઈપણ જવાબ ન મળતા કંટાળીને એ ચાલ્યો ગયો. ૪
આ બાજુ નાના મહાત્માએ પેલા મુનિરાજને કહ્યું કે “એ આટલી વચનગોળીઓ = છોડી ગયો, બોંબમારો કરી ગયો, તો તમારે પ્રતીકાર તો કરવો જોઈએ ને ?” =
મુનિ હસતા હસતા કહે “એણે એનાં મોઢેથી ભલેને બોંબ ફેંકયા, ગોળીઓ છોડી. મને ક્યાં ગોબા પડ્યા છે? મને ક્યાં શરીરમાં ઘા પડ્યો છે ?..” આ | બીજા દિવસે એ મહાત્મા ગોચરી માટે એ જ શ્રાવકના ઘરે પધાર્યા, નમ્રતાથી
એટલું જ કહ્યું કે “મારા નિમિત્તે તમને દુઃખ થયું છે, મિચ્છામિ દુક્કડે. જો હું ક્ષમાપના
ન કરું તો વિરાધક બનું. અમે રોજ પગામસિજજામાં બોલીએ છીએ કે “સાવIM અ ણ માસાયTU” એટલે એ ક્ષમાપના માટે કરવી જ રહી.”
શ્રાવકને પોતાની ભૂલનું ભાન થયું.
(શ્રાવક-શ્રાવિકાઓ ગુણસ્થાનની દૃષ્ટિએ આપણાથી નીચે છે, એ વાત સાચી. | આ પણ તેઓ પણ આરાધક છે, શાસનના અંગભૂત છે. એમની આશાતના-તિરસ્કાર એ આ મા શાસનના એક અંગનો તિરસ્કાર છે, એ ન ભૂલવું.)
• મા વિશ્વની આધ્યાત્મિક અજાયબી છે (૪૪)
