________________
આજ્ઞાભંજક પણ જે સાધુ, સસૂત્રપ્રરૂપણાભાખી તે ભાષા ભવ તરવા નાવડી, ધર્મદાસજીએ દાખી. ધન તે...૭૬
તબિયત માટે અત્યંત પ્રતિકૂળ છે.”
આ
પણ એ બધી વાતો અવગણીને આચાર્યે આ મુનિરાજને જ ફ્રૂટ વાપરવા આપ્યું આ અને પ્રસન્નતા સાથે આ મુનિવર વાપરી ગયા.
| છે
કેળવી શકશું આવો અપ્રતિમ ગુરુસમર્પણભાવ આપણે ?
૭૯
“હું ઈચ્છું છું કે દેવીઓ પણ મારી પાસે આવતા ગભરાય.”
અ
ણ
၁။
ર
000000000
આ
મા એ સંઘમાં સ્થાપિત થયેલી હતી.
રાિ
આ.
એ મુનિવર બ્રહ્મચર્યની વાડોનું પાલન કરવામાં ખૂબ કટ્ટર હતા.
બહેનો સાથે કદી પરિચય નહિ, બહેનોને ઉપાશ્રયમાં એકલા પ્રવેશવા દે નહિ.
6
રે ! અકાળે તો ભાઈઓ સાથે પણ બહેનોને ન આવવા દે. એમની જબરદસ્ત ધાક અ
ત્રણ વર્ષ બાદ એ જ સંઘમાં એ મુનિરાજ પુનઃ પધાર્યા.
બહેનો એમની કડકાઈથી પરિચિત હોવાથી વ્યાખ્યાન સમય સિવાય વંદન કરવા
જતા ગભરાતા.
વ્યાખ્યાન બાદ સંઘના ચાર-છ ભાઈઓ મુનિ પાસે વંદન માટે આવીને બેઠેલા, ત્યારે છેક ઉપાશ્રયની બહારથી એક બહેને બૂમ પાડી કે
સાહેબજી ! અવાશે ?''
“શું કામ છે ?” ‘હા’ પાડવાને બદલે મુનિએ સામો પ્રશ્ન કર્યો. “સાહેબ ! ગોચરી માટે...'
Ð
$ છે, 5 mondo T
બહેનનો ઉત્તર પૂરો થાય એ પૂર્વે જ ધડ્ દઈને સાધુએ જવાબ વાળ્યો કે “હા ! હા ! વર્તમાન જોગ ! અંદર આવવાની જરૂર નથી.”
ર
ਮ
રા
આ
અને બહેન ત્યાંથી જ ઝપાટાબંધ વિદાય થઈ ગયા.
આ પ્રસંગ જોઈ ત્યાં બેઠેલા સંઘના શ્રાવકોએ જણાવ્યું કે “સાહેબ ! આપનાથી અ અહીંના બહેનો ખૂબ ગભરાય છે. અંદર આવતા પણ ડરે છે.”
ણ
એ વખતે એ મુનિરાજે જે ખુમારી ભરેલા ઉદ્ગારો કાઢ્યા એ ખરેખર અત્યંત ણ ગા અનુમોદનીય હતા.
ર
તેમણે શ્રાવકોને કહ્યું કે
અ
ન
“બહેનો મારાથી ગભરાય અને એટલે પાસે ન આવે એ તો મારા માટે ખૂબ જ અ મા સારુ. હું તો ઈચ્છુ છું કે મારી કડકાઈ એવી બની રહો કે હું મરીને દેવલોકમાં જાઉં તો મા
રા
રા
વિશ્વની આધ્યાત્મિક અજાયબી ૦ (૧૧૩)
R
* લ
5 -
၁။
૨
