________________
આમ દશવૈકાલિકસૂર ભાગ-૪ હજી
અધ્ય. ૯.૧ સૂત્ર-૪ V) (સાર એમ જણાય છે કે મોટી ઉંમર, વધુ જ્ઞાન, આ બે ગુણો શિષ્ય જુએ છે. 0 આ અભાવ હોય તો એ હીલના કરી બેસે છે... અહીં એ કહે છે કે કોઈ વધુ જ્ઞાન વિનાના * હોય, પણ વધુ ઉંમરવાળા હોય. કોઈ નાના હોય પણ વધુ જ્ઞાનવાળા હોય... મોટી | " ઉંમરમાં એ પાછા અલ્પજ્ઞાનવાળા બનવાના હોય.. આ બધું તો કર્મની વિચિત્રતાથી * * ચાલ્યા જ કરવાનું.
શિષ્ય એટલું જોવાનું કે નાના કે મોટા, અલ્પજ્ઞાની કે વધુન્નાની મારા ગુરુ સર્વથા | - જ્ઞાનાચારાદિથી સંપન્ન છે કે નહિ? એ સંગ્રહાદિગુણોમાં સક્ષમ છે કે નહિ ?. .. એ ન કોઈ હોય તો એમની હીલના ન કરવી....)
विशेषेण डहरहीलनादोषमाह - जे आवि नागं डहरंति नच्चा, आसायए से अहिआय होइ। .. एवायरिअंपि हु हीलयंतो, निअच्छई जाइपहं खु मंदो ॥४॥ નાનાગુરુની હીલનાનાં દોષને વિશેષથી બતાવે છે કે
ગા.૪ જેઓ સાપને નાનો જાણીને આશાતના કરે, તે તેમના અહિત માટે થાય.. | તેમ આચાર્યની પણ હીલના કરતો મંદ નક્કી જાતિપથને પામે.'
'जे आवि'त्ति सूत्रं, यश्चापि कश्चिदज्ञो 'नागं' सर्प 'डहर इति" बाल इति જ જ્ઞાત્વિ' વિજ્ઞાથે સાતિયતિ' ક્ષિત્તિરિના ઈતિ ' ર્થમાનો ના : “' ના | न तस्य क दर्थकस्य 'अहिताय भवति' भक्षणेन प्राणनाशाय भवति, एष न शा दृष्टान्तोऽयमर्थोपनयः-एवमाचार्यमपि कारणतोऽपरिणतमेव स्थापितं हीलयन् निर्गच्छति शा स 'जातिपन्थानं' द्वीन्द्रियादिजातिमा 'मन्दः' अज्ञः, संसारे परिभ्रमतीति सूत्रार्थः ॥४॥ स| ન ટીકાર્થ : કોઈક અજ્ઞાની માણસ સાપને બાલ છે એમ જાણીને કિલિંચ (લાકડાનો ૧ ટુકડો .)થી એની કદર્થના કરે, તો પરેશાન કરાતો સર્પ તે કદર્શકના અહિતને માટે થાય
છે. તે સાપ ભક્ષણ દ્વારા = ડંખ દ્વારા પ્રાણનાં નાશમાટે થાય છે. * આ દૃષ્ટાન્ત છે.
અર્થનો ઉપનય આ પ્રમાણે કરવો કે * એ પ્રમાણે કારણસર નાની ઉંમરના જ ગુરુ સ્થપાયેલા હોય તો એવા નાના જ આચાર્યની પણ હીલના કરતો અજ્ઞાની જીવ સંસારમાં બેઈન્દ્રિયાદિ જાતિઓનાં માર્ગમાં
=
