________________
૪૮ :
: રોસ ષક સંગ્રહ મેં નાટક નવિ નિરખિયે રે, રાજકાજને ધ્યાન. મા. તિણે નાટક ફરીને કરે રે, સંતોષે તુમ દાન. મા૮ બીજીવાર એલાચીએ રે, લેભ તણે વસ લીન. માત્ર વંશ ચઢી ઘૂમર દીયે રે, વિષયે વાહ્યો દીન. મા૯ તિમ વલી વંશથી ઊતરી રે, કરી નૃપને પરણામ. માત્ર મહીપતિ મનમાં ચિતવે રે, હજી મુજ ન થયે કામ. માત્ર ૧૦ એ કુશલે ઊતરી રે, આ બીજી વાર. માત્ર તે મુજ કર એ કામિની રે, આવે કેણે પ્રકાર. મા. ૧૧
ઢાલ નવમી (નદી યમુના કે તીર ઊડે દોય પંખીયા–એ દેશી).
સુણ નાટકીયા વાત, કહું એક માહરી; વિક પણે ઈણીવાર, ન જાણી તાહરી: તેમ સકતી કરી જેહ, ગઈ ર૪સે પરી; નાટક ત્રીજી વાર, માંડે જ તેણે ફરી. ૧ સમજ્યા સઘલા લોક, વિષય દષ્ટ કરી માંડયો નૃપ પરપંચ, લેવા એ સુંદરી, દુહવાણા ઘણા લોક, જાણું નૃપની ચરી; પણ નવિ ચાલે કાંઈ, વૃત્તિ જસુ કિકરી. ૨ નાટકીયે નૃપ વાત, સહ ચિત્તમાં ધરી, રાગ થયો વિષયાંધ, ન જોઈ ચાતુરી; દેખી માહરી નાર, થયે કામાતુરી, કણ કણ ન કરે કાજ, થયો જે આતુરી. ૩
