________________
અધ્યાત્મ ગીતા (મેટી) :
: ૨૧૯
તે હજુ ધર્મ તણું મૂલ કહીએ, તેહ જ તપ વિજ્ઞાન, તેહજ પઢ ઉપર આરોપણ,એહજ ધ્યાન પ્રમાણ રે.સ્વા. ૧૮ પર પુદગલ છાંડી જે, આતમ પરમાતમ ગુણ ખાણ, જોગીશ્વર નિત તેને ધ્યાવે, કરે કર્મ તણી હાણ રે. સ્વા. ૧૯ ભૂકુટી ઉપર થાપે મન જેહ, તહાં થાપે આતમ જેહ, ઉત્કૃષ્ટ ઉસ્કૃષ્ટિ ક્રિયા છે, તે કહે સિદ્ધ સનેહરે. સ્વા. ૨૦ પુરવ પશ્ચિમ મેક્ષ મારગ નહી, ઉત્તર ઢક્ષણ તેહ, છે ભણિ મિક્ષ મારગ જે લહિયે,
ઘટ અંતર રહ્યો તેહરે. સ્વા. ૨૧ સંસાર ત્યાગી જેહ આધે, આનંદ ૨સ લહે તેહ, સહજે શાશ્વત સુખ લહે જે,મેક્ષપંથ લહે જેહરે.સ્વા. ૨૨ શરીર રહિત હવે તેહ આતમ વાસે શ્વાસમાં કરતે, ગમનાગમન નિવારે તે વલી જનમ મરણને હણતેરે,સ્વા.૨૩ સ્થાનક નહી કેઈ આધાર, સર્વે વસ્તુ ઉદેકાર, જુનું થાનક મોક્ષ જે કહીયે. જોગીશ્વર ચિત ધારરે. સ્વા. ૨૪ જીહાં હોય વાયુ તણે વિણાસ, વલી જીહાં ચિત થીર હવે, વિબુધ સ્થાનિક સ્વભાવ જે પ્રગટે,
જમ જરા નવી જેય રે. સ્વા. ૨૫ ચિત વેપાર થકી જે અલગ, સદા વેગ અભ્યાસે, પ્રગટ ભાવ પાયે નિજ જોવે, એહ પઢ લહુ ખાસરે. સ્વા. ૨૬ પંચેઢી વિષય નિવારી. હવયથી વિષય ટાલી,
