________________
૧૮૮ :
: રાસ ષક સંગ્રહ જુગ માહુ કેડેરે બાહિર કી, નગરીમાં નહીં આવે, મણિરથરાજારે ડર જાણીને, રાણી ધણકને જાયે. રા. ૨૯ મયમરેહા મિત્ર આપ ધણીની, પરપુરુષ પ્રીતિ ન જાણી, વિરતિ આપણું રાખણ સારુ, જતન કરે છે રાણી. ર૦ ૩૦ મયણરેહા તે ગઈ સીતાબશું, વિધિશું વાત સુણાઈ, જુગબાહુ તો મનમેં જાયે, મારશે મુઝને ભાઈ. ૨૦ ૩૧ જુગબાહુને આ જાણી, ડર ઉપને રાજા, મણિરથ રાજા કરે વિમાસણ, ઉમરાવ છે ઈણ સારે. ૨. ૩૨ જુગmહુને રાણી કહેલી, દગો કરેલો ભાઈ, સાથ સમાન છે ઈણ રે ઘડે, તે હું પહેલાં મારું જાઈ. રા૦૩૩ ભાઈ મારણ રાજા રાતર ચાલે. ચકી એક સખાઈ, દેડીઢાર ચાકર પાલતાં, ગયે ધખાઈન માંહિ. ર૦ ૩૪ મયણરેહા તે મનરી કાખવી, એટલે મણિરથ આયે, કહે ધણીને હુઓ સાવધાને, મારે થાકે ભાયો. ૨૦ ૩૫ મયગડા તે અલગી હુઈ, રાજ નેડો આવે, જુગબાહુ તે સાહાએ આયે, મણિરથ ઘાવ ચલાવે.રા૦૩૬ ભાઈ મારીને પાછે વલિ, થઈ ઘોડે અસવારો, સર્ષ પૂછડીયે ખુર હેઠેથી, ખાધે છે તિથિવારો. રા૦ ૩૭ મણિરથ રાજા હેઠે પડિયે, મરણ પામે તતકાલ, ખબર નહીં કે રાજસભામે, કમેં કીધો ચાલો. ર૦ ૩૮ મયણરેહા તે ધણી કને આઈ. દુ:ખ ધરતી મનમાંહિ, મેં થાંને કહ્યો મહારાજા, મારેલો થાંકે ભાઈ. ૨૦ ૩૯
