________________
શમણુ ભગવાન મહાવીર સ્વામીની સાધનાની પરાકાષ્ઠા ૧૫૩
(૧૭) એ ચન્દ્રમાની જેમ સૌમ્ય લેશ્યાવાળા–કાંતિવાળા હતા કેમકે એઓ શાન્ત હતા.
(૧૮) એમનું તેજ સૂર્ય જેવું પ્રદીપ્ત હતું કેમકે દેહની કાંતિરૂપ એમને દ્રવ્ય-તેજ હતું અને જ્ઞાનને લઈને એમને ભાવતેજ હતું.
(૧૯ એઓ ઉત્તમ સુવર્ણની પેઠે સ્વરૂપસંપન્ન હતા કેમકે જેમ સુવર્ણ મેલ બળી જવાથી ખરેખર દીપી ઊઠે છે તેમ ભગવાન પણ કર્મરૂપ મેલ દૂર થવાથી દીપતા હતા–પ્રકાશતા હતા.
(૨૦) એ પૃથ્વીની પેઠે સર્વ જાતના સ્પર્શને સહુન કરનારા હતા. જેમ પૃથ્વી ઠંડી, ગરમી વગેરેને સમતા વડે સહન કરે છે તેમ એઓ પણ બધું સહન કરતા હતા.
(૨૧) એઓ ઘી વગેરે દ્વારા સારી રીતે સિંચાયેલા-સારી રીતે હેમાયેલા અગ્નિની પેઠે તેજ વડે પ્રકાશતા હતા.
– જન (વ. ૬૦, અં. ૪૨-૪૩ દીપોત્સવી અંક)
