________________
૨૨૦. જે પ્રતિભાધારી મુનિને એકપાત્ર તથા એક જ વસ્ત્રની પ્રતિજ્ઞા હેય,
તેમને બીજુ વજ લેવાને વિચાર જ આવે નહિ. ૨૨૧. કદાચ વસ્ત્રો કલ્પાનુસાર પૂરતા ન હોય તે,
તે મુનિ એષણય વસ્ત્રોની યાચના કરે. વસ્ત્ર જેવું મળે તેવું પહેરે વસ્ત્ર લાવ્યા પછી દેવે નહિ કે રંગે નહિ.
જોઈને રંગેલું વસ્ત્ર પહેરે નહિ. એક ગામથી બીજે ગામ જતાં માર્ગમાં ચેરની બીકથી
વસ્ત્ર સંતાડવા ન પડે તે માટે અલ્પ વસ્ત્ર રાખે. પ્રતિભાધારી સાધકની ખરેખર ! આ જ સામગ્રી અને આ જ ચાર છે, હવે સાધક મુનિ એવું જાણે કેહેમંતઋતુ વીતી ગઈ છે અને ગ્રીષ્મઋતુ આવી ગઈ છે,
તેથી ઠંડીને કારણે રાખેલ વસ્ત્રને ત્યાગ કરે, - જીર્ણ હોય તે પરઠવી દે કે જરૂરત હોય ત્યારે પહેરે
કે વસ્ત્ર રહિત પણ થઈ જાય. ‘ઉપાધિ ઓછી રાખવાથી આત્મા કર્મભારથી હળવે થાય છે.” -એવું સમજનારને લાઘવગુણ-નિમમત્વ અને સમભાવ પ્રગટ થાય છે જ્ઞાનપૂર્વકના આ તપનું વિશિષ્ટ ફળ મલે છે. સર્વજ્ઞ ભગવાને જે આ કહ્યું છે કેનિર્મમત્વ અને સમભાવ લાવવાના રહસ્યને જ સમજીને, સાધક સર્વ પ્રકારે પૂર્ણરૂપે સમભાવનું જ પાલન કરે.
