________________
૧૮૫
આચારાંગસૂત્ર આ દરમ્યાન કેઈક પુરુષ મુનિના પૂર્વ જીવનની
કેઈક એબ કે ભૂલ યાદ કરીને અથવા આળ ચડાવીને, - નિંદા કરે, આક્રશ કરે, મારે કે બાલ ખેંચે તે,
આ મારા કર્મોનું ફળ છે–એમ સમભાવપૂર્વક વિચારે. તથા સર્વ પ્રકારની શંકા-કુશંકા કે લાનિને દૂર કરીને,
અનુકુળ કે પ્રતિકૂળ પરીષહને
સમભાવપૂર્વક સહન કરતાં કરતાં સંયમમાં વિચરે. આ સંસારમાં તે જ ખરા મુનિ કહેવાય
કે જેઓ દીક્ષિત થઈને ફરી મેહક પદાર્થોમાં ફસાય નહિ. જૈન શાસ્ત્રમાં તીર્થકર ભગવાને મનુષ્યને શ્રેષ્ઠ અને સરલ ફરમાન કરેલું છે કેહે ભવ્યજી ! આજ્ઞામાં (આજ્ઞા એ) જ ખરે ધર્મ છે. જે સાધક આજ્ઞાને શિરોમાન્ય કરીને સંયમમાં પ્રવર્તે છે તે જ કર્મોને ખપાવે છે.
માટે આજ્ઞા પૂર્વક સંયમમાં લીન રહી કર્મક્ષયના હેતુપૂર્વક ધર્મકિયાનું આચરણ કરવું. ધર્મનું યથાર્થ સ્વરૂપ જાણ્યા પછી
તે મુજબ ધર્મક્રિયા કરવાથી કર્મક્ષય થાય છે. ૧૮૬ જૈન શાસનમાં કેટલાએક સાધક એકાકી વિચરવાની
પ્રતિજ્ઞાવાળા હોય છે. તે પ્રતિમધારી મુનિઓ સુખી કે દુઃખી, ઉચ્ચ કે નીચના ભેદભાવ રાખ્યા વિના પ્રત્યેક કુળમાંથી સારે કે નરસો; જે આહાર મળે તેમાં રાગ-દ્વેષ ન કરતાં, તેથી દેહને નિર્વાહ કરવા પૂર્વક સંયમમાં વિચરે. જંગલમાં ભયંકર પ્રાણીઓ બીજા જીવોને ઉપદ્રવ કરે છે. તે ઉપદ્રવ સહન કરવાનો પ્રસંગ આવે ત્યારે ધૈર્યવાન સાધક તે સમભાવપૂર્વક સહન કરે. હે જંબુ! એ પ્રમાણે સર્વજ્ઞ ભગવાન શ્રી મહાવીર સ્વામી પાસેથી સાંભળેલું આ હું તને કહું છું. .
