________________
૨૦૩
સિદ્ધિ છે. જે થયા પછી કાંઈ થવાપણું, કરવાપણું, કે બન– વાપણું આગળ રહેતું જ નથી સિદ્ધાવસ્થામાં જતન જાળવણી સાચવણી રક્ષણ પતન વિકૃતિ–અવનતિ); કે ઉથાન[સંસ્કૃતિ -ઉત્કર્ષ—ઉન્નતિ હેતા નથી. જતનમાં પરાધીનતા છે; વિકૃતિમાં–પતનમાં મલિનતા છે. અને સંસ્કૃતિ ઉત્થાનમાં ઊણપ—અભાવ અપૂર્ણતા છે. આમાનું સિધને કશુંય હેતું નથી.
અરિહંત” અને “સિદ્ધ પદ સાથે આપણું સ્વરૂપ એકય છે. તેમજ જાતિ અક્ય છે. જાતિથી અરિહંત, સિદધ અને આપણે સહુ જીવ જાતિના–ચૈતન્ય જાતિના છીએ. પુદ્ગલ જડ જાતિનું છે. તેમ આપણે ચૈતન્ય જાતિના છીએ. વળી સ્વરૂપથી આપણે પરમાત્મ સ્વરૂપ છીએ. અરિહંત અને સિદ્ધ અવસ્થાને પામેલ વ્યક્તિનું પરમાત્મસ્વરૂપ પ્રગટ છે. જયારે આપણું પરમાત્મ સ્વરૂપ સત્તામાં છે પણ વેદનમાં નથી. જે આપણે આવરણ હઠાવી, કર્મના પડળે દૂર કરી પ્રગટાવવાનું છે. અનુભવન વેદનામાં લાવવાનું છે તે માટે અરિહંત અને સિદ્ધ પદને, નમસ્કાર કરીને આપણે પણ તે સ્વરૂપે પરિણમવાનું છે. તદુપરાંત થવાનું છે. - પંચપરમેષ્ઠિ ભગવંતેને આનંદ સ્વયંના આમામાં છે. તેઓ સ્વરૂપ નિષ્ઠાવંત છે. તેથી તેઓને પ્રેમ સમસ્ત વિશ્વ ઉપર, જીવ-અજીવ સચરાચર સમગ્ર બ્રહ્માંડ ઉપર છે. તેઓને પ્રેમ અસીમ છે. તેઓ જ્ઞાની છે અને તેથી સ્વરૂપને વેદે છે. જ્યારે આપણા વેદનને આધાર અજ્ઞાનવશ આપણે પર પદાર્થને બનાવ્યો છે. પદાર્થ નૈમિત્તિક આપણે વેદન કરીએ છીએ. તેથી પરપદાર્થમાંથી વેદન મળે છે એવું માનીએ છીએ અને તેમ સમજીએ છીએ જેથી પર પદાર્થને આપણે સર્વરૂપ.
