________________
૧૭૫
ધારણ કરે તે પુરુષાર્થ છે. કારણ કે કર્મને ઉદય છે પણ ભાવને ઉદય નથી, ભાવ તે કરવાના છે. ભાવવાના છે. ભગવાને (સર્વજ્ઞ પ્રભુએ) જોયું છે તેવું થવાનું છે તે પ્રારબ્ધ છે. પરંતુ તે છતાં ય એ સર્વજ્ઞ પ્રભુ-વીતરાગ જિનેશ્વર ભગવંત એમની જિનવાણીનું શ્રવણ કરાવે છે એટલે કે ઉપદેશ અર્થાત્ દેશના આપે છે કારણ કે આપણા સહુમાં પુરુષાર્થની શક્તિ છે-ઉદ્યમ છે વીર્ય ફેરવવાની આંતરિક શક્તિ છે, તાકાત છે.
એ વીર્ય શક્તિ પુરુષાર્થ) વડે જ ભગવાનને ઉપદેશ ઝીલી (ગ્રહી) ને આપણામાંના સંસારભાવ, મિથ્યાત્વભાવ, દેહભાવ, કષાયભાવ આદિ કાઢી નાંખીને યાને કે એને વૈરા. ગભાવ, સમ્યગુભાવ, આત્મભાવ, અધ્યાત્મભાવ, પ્રશાંતભાવમાં પરિણુમાવવાને–પલટાવવાને પુરુષાર્થ ખેડી શકીએ છીએ. આજે ભાવપલટે, ભાવપરિવર્તન, હદયપરિવર્તન છે તે જ છસ્થજીને પહેલાં મિથ્યાત્વ ગુણસ્થાનકેથી ચેથા સમ્યક ગુણસ્થાનકે આરોહણ કરવાની મનગની દષ્ટિ પરિવર્તનની પ્રક્રિયા છે. It is a turning point.
પાંચ કારણને સાધન બનાવી, સાધના કરી સાધ્ય અર્થાત્ સિદ્ધિની પ્રાપ્તિ કરવાની છે. કાળ જે વર્તમાન છે, તે ભૂત બને છે અને ભવિષ્ય, વર્તમાન બનીને અવતરે છે. વર્તમાનકાળને ઉપયોગ કરી, ભૂત અને ભવિષ્યને ખતમ કરી કાળાતીત એટલે કે અકાલ થવાનું છે. ભવિષ્ય-વર્તમાન-ભૂતકાળની જે હારમાળા (Line-Chain) ચાલે છે. કાળનું જે વહેણ વહે છે, તે વિનાશી છે. એમાં વિનાશીપણું છે. અવે એટલે કે આપણે સહુએ વિચારવાનું છે કે
