________________
૧૩૨
: શ્રી ધન્ના શાલિભદ્રને રસ ગયે તરા, ડંક દિયે અહિરાજ હો. વ૭ ઇત્યાદિક અવદાત તે, શું નથી જાણતા સ્વામ હો; શ્રાવક કુલ પામી કરી, રખે નિજ મન ઠામ હો. ૧૦ ૧૦ અગની પ્રવેશ કરૂં અમે, વલિ કરૂ ઝપાપાત હો; વિષ ભક્ષણ જલ આગમેં, રસના છેદન ઘાત છે. ૧૦ ૧૧ પણ અણઘટતા કામને વયણ ન સાંભલું કાન હે; ઈદ્ર ચંદ્ર નાગૅ દ્રથી, ન ચલું શિયલનું ધ્યાન હે. ૧૦ ૧૨
યતઃ કેસરી કેશ ભુયંગ મણિ, શરણાગય સુહઠાય; સતીય પયોધર કૃપણ ધન, ચદ્રસિ હાથ સૂઆત. ૧૫
ભાવાર્થ :- કેસરી સિંહના કેશ, સાપને માથે રહેલ મણી, વીર પુરૂષને શરણે ગયેલે માણસ, સતિ સ્ત્રીનાં સ્તન, એક કૃપણનું ધન, એ સર્વે તેમના જીવતાં તે હાથ ન જ લાગે, પરંતુ મૃત્યુ થએજ મલે. ૧
વયણ સુણિ વનિતા તણું હરખે ધન પતિ તામ છે એ સુકુલીન મહાસતિ, શિયલ રયણ ગુણધામ છે. ૧૦ ૧૩ કહે ધને મેં તાહરે, મનજેયે અભિરામ હે. શિયલ સુરંગે હું ધરૂં, ન ગમે પરસ્ત્રી નામ હો. ૧૦ ૧૪ વિણ પુછું તુજને હવે, કણ જાણશ નિજ નાહ હો; દિઠાથી શું જાણશો, કે પ્રત્યય નિરવાહ હો. વ૦ ૧૫ તવ બોલી સા સુંદરી, જે કહેશે પ્રાચીન હો; વારતા જે જે ભેગવી, સુખ દુઃખની લયલીન હે. ૧૦ ૧૬ તે ભરતાર હુશે સહી, તદનનર આકાર હો ઢાલ એ ત્રીજા ઉહાસની, નવમી જિન કહે સાર હે વ૦ ૧૭
