Page Text
________________
બે ચાંડાલ કુમાર
= ૬૯:
ને પિતાને ઘેર છાની રીતે કેટલાય દિવસ સુધી છૂપાવી રાખ્યો. જે જલ્લાદે એને આશ્રય આપ્યો હતો તેને જ એણે છેહ દીધે. પછી તો દયાર્દ જલ્લાદને પણ કાપ એણે વહોરી લીધું. જલ્લાદે પિતાના બે પુત્રને આજ્ઞા કરી કે “દૂર અરણ્યમાં લઈ જઈને
આ નમુચીને શિરચ્છેદ કરી નાખે.” પિતાની આજ્ઞા માની પુત્રો નમુચીને એકાંત અરણ્યમાં તે લઈ ગયા, પણ જે નમુચીએ પિતાને ભણવ્યા છે, જે નમુચીએ વિદ્યાદાન આપ્યું છે તેનો વધ કરતાં એમને હાથ ન ઉપડ્યો. બબે વાર નમુચો જલ્લાદની છુરીમાંથી બચી ગયો. ફરી પિતાની બુદ્ધિના બળે હસ્તિનાપુરને મંત્રી બન્યા. એ જ મંત્રી નમુચીએ આ બે ભાઇઓને ભેદ ખુલ્લી કરી નાખ્યો. ચાંડાલ કુળમાં જન્મવા છતાં, જગત જેને ખાનદાની કહે છે તે આ બંને ભાઈઓના લોહીમાં ભળી હતી, તેથી જ તે પિતાએ જે નમુચીને શિરચ્છેદ કરવાની આજ્ઞા આપી હતી તે નમુચીને જીવતે જવા દેવા અને પિતાની આજ્ઞાને અનાદર કરવા બદલ પોતે પિતાની મેળે આ અજ્ઞાતવાસ સ્વીકાર્યો હતો. નમુચીની ખાતર જ એમણે માતપિતાની શીતળ છાંયા છેડી હતી. નમુચીને બચાવવા બદલ એમણે શહેર કે ગામડાની શેરીઓમાં ભટકવાનું-ભિક્ષાનાં ટૂકડા ઉપર નભવાનું રાજીખુશીથી સ્વીકાર્યું હતું. નમુચીમાં જે થડે પણ ખાનદાનીને અંશ હોત તે પિતાને જીવતદાન આપનાર બે ભાઈઓને સારૂ પિતાની ચામડીનાં જેડાં શીવડાવી આપતાં પણ એને આનંદ જ થાત. નમુચીની કુટીલતા જોયા પછી જે કઈ પરશુરામ જન્મ્યો હોત તો આ કુલીન કહેવાતા કુળને એક હજાર વાર વિનાશ કરવાનું ભયંકર વ્રત લેત.
" અને જે કુલીન વંશજોએ, ચિત્ર અને સંભુતિને હડધૂત કરી હસ્તિનાપુરમાંથી ધકેલી કાઢ્યા તેમને વિશે પણ શું કહેવું? કુલિ. નતાના એમની આંખે એવા ઊંધાં પાટા બાંધી દીધા હતા કે બે અનાથ ભાઈઓ માટે મમતાનું કે સમતાનું એક ટીપું સરખું પણ
| SR No. | 005679 |
| Book Title | Punarvatar |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Sushil |
| Publisher | Jain Karyalay |
| Publication Year | |
| Total Pages | 166 |
| Language | Gujarat |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 9 MB |