________________
(૧૮૫) જે પવન (શ્વાસ) ને જય કરે છે, તે મનને જય કરે છે. જે મનને જ કરે છે તે આત્મલીનતા પામે છે. આ કહ્યું તે વ્યવહાર માત્ર છે. નિશ્ચયમાં નિશ્ચયઅર્થની અપૂર્વજના સપુરુષના અંતરમાં રહી છે.
શ્વાસનો જય કરતાં છતાં સત્પષની આજ્ઞાથી પરાભુખતા છે, તે તે છે સજય પરિણામે સંસાર જ વધારે છે. શ્વાસને જય ત્યાં છે કે જ્યાં વાસનાને જ્ય છે. તેના બે સાધન છે; સદ્દગુરુ અને સત્સંગ. તેની બે શ્રેણિ છે; પર્ય પાસના અને પાત્રતા. તેની બે વર્ષમાનતા છે; પરિચય અને પુણ્યાનુબંધી પુણ્યતા. સઘળાંનું મૂળ આત્માની સત્પાત્રતા છે...
[ ૫૦ ]
૨૨ [વર્ષ ૨ મું ] સત્પુરૂષોને નમસ્કાર. ...બનતી પ્રભુભક્તિ, સત્સંગ, સત્ય વ્યવહારની સાથે ધર્મ, અર્થ, કામ અને મોક્ષ એ ચાર પુરૂષાર્થ પ્રાપ્ત કરતા રહે. પ્રયત્ન જેમ આત્મા ઊર્ધ્વગતિને પરિણામી થાય તેમ કરો.
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
