________________
२३४
ધાર્મ રત્ન પ્રકરણ
. तो पललभताए -भारुंडविहंगमेहि उक्खिताः । वच्चिस्सामो अम्हे- सुवन
भूमि मुझेणावि ३२ ॥ अह तेणु तो रुद्दो-जेहिं उत्तारिया विसमभूमि । ते मेसे कह हणियो-हियजणाए परमबंधु व्यः ॥ ३३ ॥ रुद्दो भणइ नएसि -तं सामी तेण मारिओ मेसो । निहओ बीओ य पुणो तरलच्छो नियइ भाणुसुयं ॥ ३४ ॥
तो वुत्तो तेण इम-ताउ मसत्तो तुमं किमु कवि । निणधम्म पडिबज्जमु -सरणं विहुरेवि बंधुसमं ॥ ३५ ॥ दियो नवकारो तस्स-चारुदत्तेण, अह हओ छगलो । रुदेण तामो दुभिवि-तब्भत्यामुं पविट्ठा ते । ३६ ॥ छुरियाहत्था विहगेहि-उडिया एगआमिसत्यीण । तेसि जुझं ताण-भाणमुरो सरवरे पडिओ ॥ ३७ ॥ छुरियाइ छिन्तु भत्थं-निस्सरिउणं गओ नगं एगे। दिठो तत्थुः स्सग्गे-ठिो मुणी वंदिओ तेण ॥३८॥ पारियकाउस्सग्गो-भणइ मुणी धम्मलाभ मह दाउं.। कह मि.
આપણે સુખે કરી, સુવર્ણ ભૂમિમાં પહોંચી. [૩૨]. ત્યારે ચારૂદત્ત તેને કહેવા લાગે કે, જેમણે આપણને વિષમ ભૂમિથી ઉતાર્યા, તે બેકડા તે આપણા હિતકારક હોવાથી સગા ભાઈ જેવા છે, તેને કેમ મારીએ ?( ૩૩) રૂદ્રદત્ત બોલ્યો કે, તું કચ્છ એમને ધણી નથી; તેથી તેણે પહેલાં એકને માર્યો, અને પછી બીજાને મારવા લાગ્યા, ત્યારે તે બોકડે ચંચળ આંખે ચારદત્ત તરફ જોવા લાગ્યું. [ ૩૪ ] ...सारे या३त्त तेने हा साध्य है, तुमयापी है. तभ के नाल, भाटे ई શું કરું ? છતાં તું જિનધર્મ સ્વીકાર, કે જે કષ્ટમાં પણ ભાઈની માફક મદદ કરે છે[34] पछी तेरे तेने न२ साप्यो, मा ३६६ तेने मारी नाभ्यो. तेथे જણ તેની ભસ્ત્રામાં પેઠા. [ ૩૬ ] તેમણે હાથમાં છરી રાખી હતી હવે તેમને પક્ષીઓએ ઉચયા, પણ આકાશમાં ખોરાકના માટે તે પક્ષીઓ લડવા લાગ્યા. તેથી ચારૂદત્ત નીચે સંવરમાં પડે. [ ૩૭ ] ત્યાં છરીથી ભસ્મને ફોડી, તે તેમાંથી નીકળીને એક પર્વત પર ગયે, ત્યાં તેણે કાયન્સમાં ઉભા રહેલા એક મુનિને જે વંદન કર્યું. ( ૩૮ ) ત્યારે
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
