________________
જૈન બાલગ્રંથાવલિ શ્રેણીઃ ૧. ૬
ધવલશેઠે પોતાના દસ હજાર સુભટને સાબદા કર્યા છે. બધા ઝુઝાર જોધ છે. મોટા હોંકારા કરે છે. રાજનું દળકટક ભેચ્યું ને ભારે જંગ જામ્યો. ત્યાં તો દસ હજાર સુભટ પૂંછડી દબાવીને ભાગ્યા છે. બિચારા ધવલ શેઠને તો પકડીને ઊંધે મસ્તકે ઝાડે બાંધ્યો છે. એ વેળા શ્રીપાળ પાસે આવ્યો. ધવલ કહે : “મને બચાવે એને અડધાં વહાણ આપું.”
શ્રીપાળે તો સિંહનાદ કર્યો છે. શંખ ફૂંક્યો છે. દળકટક પાછાં ફરે છે, ધનુષ્ય પર તીર ચઢાવ્યાં છે. ઇષ્ટદેવના જાપ કર્યા છે. શ્રીપાળ કહે, “અલ્યા, લ્યો, સુખડી લેતા જાઓ.'
જોધેજોધ મળ્યા છે, ડુંગરેડુંગર બાખડ્યા છે, ભારે રંગ જામ્યો છે. એકે, એક હજારને હરાવ્યા છે. બર્બરરાય પકડાયો છે. ધવલશેઠને છોડાવ્યો છે.
બર્બરરાય કહે : “મારું રાજ લો, પાટ લો, પુત્રી લો ! પણ મને છોડો !'
શ્રીપાળ તો ઉદાર છે. એણે રાજાને છોડ્યો છે, રાજાની મહેમાની માણી છે. એની પુત્રીને પરણ્યો છે. ભારે કરકરિયાવર લીધો છે, ને આગળ ચાલ્યો છે. હવે તો એ અઢીસો વહાણોનો સ્વામી બન્યો છે.
વચમાં રત્નદ્વીપ આવે છે. ત્યાં વહાણ નાંગર્યા છે. શ્રીપાળ કહે : “શેઠ, તમારા માલ સાથે મારો માલ વેચજો.' બિલાડાને
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
