________________
( १६१)
॥ वस्तु ॥ सुगुरु वाणी सुगुरु वाणी, सुणी नर राज मन वईराग्यो अति घणुं, कां कर्म कठिण गाढां; हवे मन श्राव्यो उरतो, सुणियां श्रवणे गुरु वचन टाढा; विमल मंत्रो इम विनवे, पाय न बोj हेव; पाप करी हवे ऊसनो, यो श्राखो. यण देव ॥१॥
॥ ढाल ॥ ॥ करि पमिकमj, करि पडिकमणुं ॥ ए राह ॥ _हुं श्रशरण प्रनु तुं ताप हरणो, तुं समरथ गुरु राय; कर जोमीने करुं वीनती, सेवककरो सगुरु सुपसाय ॥१॥ द्यो आलोअण द्यो बालो. अण, (ए श्रांकणी) मागे विमल प्रधान; धर्मघोष सूरीश्वर पासे, आणी उपशम ध्यान ॥ यो थाम् ॥२॥ गुरु जंपे तुज किसि आलो. श्रण, कीधां कर्म अपार; सहस लाख लेखां नवि सहीये, जीव तणा संहार ॥ यो श्रा० ॥ ३ ॥
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
