________________
૪૧૭
ઉપÊામાળા અટ્ટહાસ કેલીકિલત્તણું હાસખિ જમગઈ કંદર્પ ઉવહસણું પરસ્ટ ન કરતિ અણગારા ૩૧૬ ' અર્થ_“અનગર (ઘર વિનાના-ગૃહસ્થાશ્રમરહિત-સાધુઓ) બીજા માણસને (બીજા સાથે) અટ્ટહાસ્ય ( ખડખડ હસવું), બીજાની કડામાં અસબદ્ધ વચનનું ભાષણ (બોલવું), હાસ્ય વડે બીજાના અંગને વારંવાર પેશ કરો (ખસકોલીયાં–ગદગદીયાં કરવાં), એક બીજા સાથે સમકાળે હાથતાળીઓ દેવી, કૌતુક કરવું અને ઉપહાસ-સામાન્ય હાસ્ય કરવું, એટલાં વાના કરતા નથી.” ૩૧૬. ઈતિ હાસ્યદ્વાર.
હવે રતિદ્વાર કહે છે... સાહૂણં અપૂઈ, સાસરીપલોઅણુ તને અરઈ સુસ્થિઅન્ના અપહરિસ ય નથિ સુસાહુણું ૩૧છા
અર્થ-“સાધુઓને આત્માની રુચિ એટલે મને શીત, આપ વિગેરે ન લાગો એવી શરીર પર મમતાવાળી આત્મચિ, પિતાના શરીરને (રૂપને) આદર્શાદિકમાં જવું, શરીર દુર્બલ થઈ જશે એમ ધારી તપસ્યામાં અરતિ કરવી, હું બહુ સુંદર છુંસારા વર્ણવાળ છું. એ પ્રમાણે પોતાની પ્રશંસા કરવી અને લાભ પ્રાપ્ત થયે અત્યંત હર્ષિત થવું–આટલા રતિના પ્રકારે ઉત્તમ સાધુઓને હોતા નથી; અર્થાત્ સાધુએાએ તેવી રતિ કરવી નહીં. ” ૩૧૭.
હવે અરતિકાર કહે છેઉર્ધ્વપ્રઓ આ અરણમઓ અ, અરમંતિયા ય અરઈયા કલમલો અ અખેગગયા ત્ય, કરો સુવિહિયાણું ૩૧૮ ગાથા ૩૬-જમગસ્ટ : હાસખિતુ-હાન પરાગટ્ય પુનઃ પુનઃ પર્શન
કાપ ! ગાથા ૩૧૭ સાહૂણ અરહ અઈપરિસં ચા અતિપ્રહર્ષ: નOિઉ ગાથા ૩૧૮–ઉવકયા કલમ
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
