________________
૨૮
પ્રેમ-પંક રાખી છે, કારણ કે, રાજાજી ગમે તે રીતે પેલા બે નિવૃત્ત થાય એમ ઇચ્છતા હતા.”
“પણ માઝારેના સંરક્ષકોની ટુકડીનું કપ્તાન-પદ છોડીને આવા કડદામાં હાથ ઘાલવાની તમારે જરૂર થી પડી, ભલાદમી? ત્યાં પણ તમને વર્ષે બાર હજાર ફૂાંક પગાર મળતો જ હતો ને?”
અરે ભગવાન ભગવાન કરો! એ બુઢો પાજી મને વર્ષે માત્ર છ હજાર જ આપતો અને તે જગાનું ખર્ચ જ વર્ષે ૬,૫૦૦ જેટલું હતું. એ તો મારી જાગીરની આવક ન હોત, તો હું દેવાળિયો જ થઈ જાત ! પણ ભલું થજો તમારા મિત્ર મ0 દઓંનું, કે તેમણે લુવિયેર અને ત્રાંબલેની પાસે આ કડદા ઉપર સહીઓ કરાવી, એટલું જ નહિ, પણ તેમણે ત્રણે હપ્તા ચૂકવવા માટે જામીન થવાનું પણ કબૂલ્યું!”
“શી વાત છે? મોં૦ દઓં –ઍરેમીસ તમારા જામીન? અને તે પણ આટલી મોટી રકમ માટે?”
હા, હા, તેમની મારી ઉપર ભારે કૃપા છે. દર વર્ષે ૩૧મી મેનો દિવસ પૂરો થતાં મારે પેલા બંને જણને જે પચીસ-પચીસ હજાર ફ્રાંક આપવાના હોય છે, તે રોકડા મેં૦ દË પોતે જ લાવી આપે છે. આમ બે વર્ષના બે હપતાના એક લાખ ફ્રાંત તેમણે જ ચૂકવ્યા છે. અને આજે ૩૧મી મે છે અને છેલ્લો હપ્તો ચૂકવવાનો થયો છે. કાલ સુધીમાં તે હપતો હું ન ચૂકવું, તો તરત જ પેલા લોકો આખો સોદો ફોક કરી નાંખે, અને મેં ભરેલી બધી રકમ પણ જાય !”
“આ તો બધું બહુ વિચિત્ર લાગે છે! પણ આ બધામાં મારી મદદ તમારે શી લેવાની છે, તે હજુ મને ન સમજાયું.”
“તમે મૌ૦ દર્બોને ઓળખો છો, એટલે તેમનું સરનામું જાણતા હશો એમ માનીને હું પૂછવા આવ્યો છું. તેમના જૂના સરનામે હું જઈ આવ્યો પણ તે ત્યાં ન મળ્યા. હવે મારે ગમે તેમ કરીને આખી રાત રખડીને પણ તેમને ખોળી કાઢવા રહ્યા. મારે માટે આ જીવન-મરણનો પ્રશ્ન છે.”
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
