________________
૧૬૬
પ્રેમ-પાંક
વિના ડાળી ઉપરથી ભીંત ઉપર કૂદકો માર્યો અને પેલી નિસરણીએ થઈ તે નીચે ઊતરી ગયો. મેાંતાલે પણ હસતી હસતી હવે નીચે ઊતરવા લાગી.
તે જ વખતે માલિકૉને માનિકી બેઠો હતો તે જગાએ ડાળી ઉપર બેસીને કહ્યું, “અરે માંતાલેજી, મહેરબાની કરીને મને આ ડાળી ઉપર જ ઝૂલતો ન રહેવા દેશો. માનિકોં મહાશયને તો કપડાં ફાટે તોપણ મોં. દ ગીશનાં નવાં કપડાં મળી શકે; પણ મને તો માનિકોં મહાશયનાં જ મળી શકે, જે ફાટેલાં હોય. મારાથી તેમની પેઠે તમારી મદદ વિના ભીંત ઉપર કૂદકો મારી શકાશે નહિ.”
.
પણ માનિકોં હવે મતાલેને દ ગીશનો ઉતારો કયાં છે, તે પૂછવા લાગ્યો. માંતાલેએ કહ્યું, “અહીંથી વાડે વાડે જજો, ત્યાં વચ્ચે એક રસ્તો આડો આવશે. ત્યાં તમને ચાર રસ્તા ફંટાતા દેખાશે, તેમાંથી એક રસ્તો તમારો હશે. એ રસ્તે જશો એટલે દરબારગઢના કમરાઓ શરૂ થશે. તેમાં કયાંક શોધશો એટલે દ ગીશનો ઉતારો મળશે.'
""
વાહ, તો તો તમે બતાવેલે રસ્તે આખી રાત અટવાયા કરવા સિવાય તથા કોઈ પહેરેગીરોને હાથે પકડાવા સિવાય બીજો કશો રસ્તો જ દેખાતો નથી. માટે મહેરબાની કરી તમે મારો હાથ પકડો, માંતાલે બાનુ, અને મને દગીશને ઉતારે પહોંચાડી જાઓ.”
CC
“વાહ, અને અંધારી રાતે તમારો હાથ પકડી મને ફરતી કોઈ જુએ તો શું ધારે?”
<<
તો પછી માલિકૉર્નને નીચે આવા દો; તેનું ભેજું બહુ ફળદ્રુપ છે, એટલે તે કંઈક રસ્તો બતાવશે; તથા અમે બે જણ હોઈશું તો એકબીજાને બચાવવામાં મદદગાર થઈશું.”
પણ એટલામાં સેતેગ્ને ડાળીઓ ખસેડી બહાર આવ્યો અને બોલ્યો, “શિવ-રાત, માનિકૉં; તમે ભલાદમી અત્યાર સુધી કયાં હતા? અમો બધાએ રાતે તમારી ઘણી તપાસ કરી હતી. માદમુઆઝાલ દ મેતાલે, હું છું તમારો ઘણો ઘણો નમ્ર સેવક !”
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
