________________
૧૪૮
પ્રેમ-પંક સાથે કોણ હતું તે જાણવાની ચટપટી લાગી. એટલે મેડમને ઝટપટ વંદન કરી, તે બહાર ચાલ્યો. મેડમનો સોબતી હજુ દૂર એક તરફ ચાલ્યો જતો દેખાતો હતો. લૉરેઈને તરત તેનો પીછો પકડ્યો. હવે તે માણસ લૉરેઈનના હાથમાંથી છટકી શકે તેમ નહોતું.
પરંતુ અચાનક એક બાજુએથી બે જણ વચ્ચે ધસી આવ્યા. તે નાણાંપ્રધાન મેં૦ કુકે અને નામદાર બિશપ ઑફ ઑન હતા.
લોરેઈનથી તેમને આવકારના બે શબ્દો બોલ્યા વિના આગળ દોડી જવાયું નહિ. અને મેં૦ કુકે જેનું નામ, તે સૌની સાથે મીઠી વાતો કરવામાં તો પાછા જ ન પડે.
લૉરેઈને કુકેને કહ્યું, “આપ બહુ મોડા પધાર્યા, મેંશ્યોર; સૌ કોઈને ઉત્સવ-સમારંભમાં આપની ગેરહાજરી બહુ કઠતી હતી.”
“પરંતુ મારાથી જલદી આવી શકાય તેમ હતું જ નહિ, છેવટનો કર જે નાંખ્યો, તેનો પૅરીસમાં કેવો સત્કાર થાય છે, તે જોઈને હું છૂટો થયો કે તરત આવી પહોંચ્યો છું.”
“તો શું, પૅરીસ શાંત છે ને?” “હા, હા; પૅરીસે એ કર સારી રીતે સ્વીકાર્યો છે.” “બરાબર; તેથી જ આપને અહીં આવતાં મોડું થયું હશે.”
“પરંતુ રાજાજી દરબારગઢમાં છે કે નહિ તે મને કહેશો, શવાલિયર? હું અત્યારે રાતે જ તેમને મળી શકીશ કે મારે કાલ સવાર સુધી રાહ જોવી પડશે, એ મારે જાણવું છે.”
“છેલ્લા અધએક કલાકથી રાજાજી કયાં છે તેની મને કશી ખબર
નથી.”
“કદાચ મૅડમના કમરાઓ તરફ હશે.”
“ના,ના,શ્યોર;ત્યાં તો નથી જ, કારણ કે, મેડમને જ અબઘડી મેં બહારથી આવતાં જોયાં. પણ તેમની સાથે કોઈક હતું તે રાજાજી તો નહોતા ને?” લૉરેઈને પેલા વિષે માહિતી મેળવી લેવા પ્રશ્ન કર્યો.
“ના, ના, રાજાજી તો નહોતા જ.”
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
