Page Text
________________
[ બડદ ગુજરાતની અનિતા
આકૃતિ ઘડાવા લાગી. એથી એ પછી, ભારતભૂમિ વિષે પ્રશસ્તિ ગીત ખબરદારે તો જયાં જયાં વસે એક ગુજરાતી ત્યાં ત્યાં સદાકાળ લખાવા મળે. કાન્ત હિંદ પર આશીર્વાદ' નામક કાવ્યમાં ભાર- ગુજરાત’ ગાળ્યું. તે બીજી તરફ “અમે ભારતભૂમિના પુત્રો, અમ તની દુર્દશા માટેની પોતાની વ્યથા વ્યક્ત કરી છે. અને ઈશ્વરને હિંદ માત પુરાણુ પવિત્ર’ પણ ગાયું. અને એ યુગમાં એmણે સારા પર આશીર્વાદ ઉતારવા કહ્યું છે. એમણે “હિંદમાતાને સંબોધન’ પ્રમાણમાં રાષ્ટ્રગીત ગાયા છે. એમણે રાષ્ટ્રિકા' નાસને ગ્રંથ નામક કાવ્ય પણ લખ્યું છે. અને એમ એમણે “જનગણમન” ભારત ભક્તિની સાક્ષીરૂપે આપણને આપ્યો છે. કાવ્યની જેમ જ “હિંદુ અને મુસ્લિમ, ખ્રિસ્તી, જૈન, પારસી બધા ભારતીયતાની ભાવના સ્પષ્ટરૂપમાં તો ગાંધીજીની અસરથી જ ભારતમાતાનાં સંતાન છે' એવું કહ્યું છે. ભારતના મહાપુરુષોની અકિત થયેલી આપણને જોવા મળે છે. જે પ્રવાહમાં પહેલા ત્રુટક જે નામાવલિ એમણે એ કાવ્યમાં આપી છે તેમાં વાહિબકી, વ્યાસ, ગુટક દષ્ટિએ પડતો હતો એ ગાંધીના રાજકીય આંદોલનને પરિણામે નાનક, મીરાં, કબીર, તુલસી, અકબર તથા શિવાજીનાં નામે છે. અખલિત વહેવા માંડ્યો અને ઝરણામાંથી એણે વિશાળકાય નદીનું એ એમની વ્યાપક રાષ્ટ્રીય-ભાવનાને પરિચય કરાવે છે. કાનના રૂપ લેવા માંડ્યું. વળી ગુજરાતના લેખકે પોતાનું ફલક પણ આ કાવ્યો અત્યંત સાધારણ કટિનાં છે પણ એ તો ખંડકાવ્યતર વિસ્તારતા ગયાં. ‘ધૂમકેતુ’ હિમાલયની પહાડીઓ, રાજસ્થાન, મગધ કાવ્ય પ્રકારોમાં કાન્તની કાવ્ય પ્રતિભા નજરે ચઢતી નથી, પણ એમ ઉત્તરના લગભગ બધા ભાગને વાર્તામ સ્થળ તરીકે પસંદ કરે એમનામાં જે રાષ્ટ્રીયતા હતી, તેને પરિચય તો આ કાવ્ય ધારા છે. અને મૌર્ય ગ્રંથાવલિ, ગુપ્ત ગ્રંથાવલિ એમ ભારતના નિમ્ન થાય છે. ગોવર્ધનરામે “સરસ્વતીચંદ્રમાં દેશી રાજ્યોનું સમવાયતંત્ર ભિન્ન પ્રદેશ એમની અતિહાસિક નવલકથાઓ માટે પસંદ કરે છે. રચીને ભારતને અખંડ બનાવવાના રવનો સેવ્યાં હતાં. ન્હાનાલાલની રમલાલ દેસાઈ એમની અનેક વાર્તાઓ તથા નવલકથા માટે રાષ્ટ્રીયતા તો જાણીતી છે. એમણે ‘વસંતોત્સવ,” “ઈન્દુકુમાર આદિ ગુજરાત બહારનાં સ્થળો તથા પાત્રો પસંદ કરે છે. મહાદેવભાઈ કૃતિઓમાં, ભૂતકાળમાં ભારત મહાન હતો અને ભવિષ્યમાં પણ ટાગોર તથા શરદબાબુની રસ સૃષ્ટિમ એમના અનુવાદ દ્વારા ભારત પોતાનું એ ગૌરવ પ્રાપ્ત કરશે એવી આશા પ્રગટ કરી છે. આપણને લઈ જાય છે. એમની પૂર્વે પણ નારાયણ, હેમચંદ્ર, કૃષણએમનાં મોગલ બાદશાહ વિષેના નાટકમાં ‘સંઘમિત્રા” તથા વિશ્વ– લાલ ઝવેરી વગેરે એ રમેશચંદ્ર દત્ત, બંકિમચંદ્ર ચટ્ટોપાધ્યાયન ગીતા'માં એમની ભારતીયતાને પરિચય થાય છે. એમણે “વિશ્વ- અનુવાદ દ્વારા બંગાળના જીવનનો ગુજરાતને પરિચય તો કરાવ્યો ગીતામાં તો ભારતના તેમજ વિશ્વના અનેક મહાપુરુષોને ભેગા હતા. આમ છતાં સમગ્ર ભારતનો વ્યાપ લઈને તો આપણી પાસે કર્યા છે. આ ભારતમાતાને મુખે જ ભારતનું કરુણ ચિત્ર આલે– કાકા સાહેબ જ આવે છે. એમને “હિમાલયને પ્રવાસ’ ફકત
ખ્યું છે. કલાપીના કાશ્મીરનો વાસમાં પણ એમની ભારત હિમાલયને જ નહીં પશુ સારા ય ઉત્તર ભારતની જોડે આપણું ભક્તિની આપણને વારેવારે ઝાંખી થાય છે. બળવંતરાય ઠાકરે ભાવાનુંસંધાન કરે છે. જીવનને આનંદ’ ‘જીવનલીલા” જેવાં એમના ભાજીનું સ્તોત્ર કાવ્યમાં, ભારતમાતાની છબી આંકી છે અને એમના પુસ્તકે ગુજરાતી વાચકને સમગ્ર ભારત પોતાનું લાગે એ હિમાલય એ એના ભાલની ત્રિવલ્લી છે, ગંગા અને સિંધુ એનાં એ પ્રકારની લાગણી જન્માવે છે. એમ પ્રાં તય ભેદો નથી, સંકીકર્ણ ફૂલે છે. રામેશ્વર એડીએ છે, એક કારમાં સપ્તશુલ પંજાબ તો ના નથી, પગ વ્યાપક, વિશાળ એવી ભારતમાતાની પૂજનીય બીજા કરમાં અરવલ્લી પર્વત પરશુ છે. એ જાતની સમગ્ર ભારતનું અને આરાધ્યમૂર્તિ આપણી સમક્ષ તાદશ કરે છે. ને ચિત્તમાં હૃદયંગમ ચિત્ર આપતી એ કાવ્યકૃતિ છે. આપણા વિવેચકોએ સુરેખ પ્રતિમા દઢતાથી અંકિત કરે છે કાકાસાહેબ તે ગુજરાતી ગુજરાતની રાષ્ટ્રીયતાતાનું વિવેચન કરતાં એમનાં એ કાવ્યની ઉપેક્ષા ઉપર ત હિંદી તથા મરાઠીમાં પણ લખે છે કે ભારતીયતાને કરી છે. એમાં એમણે ભારતના રાજકીય, સાંસ્કૃતિ, ધાર્મિક એમ આદર્શ રજુ કરે છે. ગાંધીજીએ પ્રધેલી રાષ્ટ્રભાવનાથી પ્રેરાઈને અનેક દષ્ટિએ ઇતિહાસકારની ઢબે પરિચય આપ્યા છે. બળવંતરાયે કાકાસાહેબ ઉપર ત મગનભાઈ દેસાઈ, કિશોરલાલ મશરૂવાળા, તો ગાંધીજીની શહીદી, જવ હર જીવન પ્રસંગો પર કાવ્ય લખી, મહાદેવભાઈ દેસાઈ તેમજ કવિઓમ સુંદરમ, શેષ,” પિનાકીન એમની વિશાળ દષ્ટિની ઝાંખી કરાવી છે. મુનશીએ એમની “સ્વપ્ન- ઠાકર, રાજેન્દ્ર શાહ ઇત્યાદિએ હિંદીમાં લખ્યું છે. મેઘાણીએ એક દષ્ટા’માં “ભારતની આત્મકથા' નામના પ્રકરણમાં એમણે મા-ભારતીનું તરફ સૌરાષ્ટ્રના લોક સાહિત્યનું સંશોધન કર્યું તે બીજી તરફ આદિકાળથી માંડીને આજસુધીની ક્રમશ: બદલાતી દશા, ભારતી એમણે આ મને સંત પ્રતિના લેકગીતોને પરિચય એમના લોકસાહિત્ય પાસે જ કહેવડાવી છે, અને એ સિનેમાના પટ પર અંકિત થતાં નામના પુસ્તક દ્વારા કરાવ્યા. ભગતસિંહની શહીદીને ગીતો ગાયા હોય એમ ત્વરિત ગતિથી પસાર થતાં દયાની એમણે પરંપરા રજૂ ‘અપમાનિતા અપયશવતી' તેય ભ તે માની ભક્તિ કવિતા આપી. કરી છે. એમના “ગુજરાતનો નાથમાં પણ એમણે કીર્તિદેવના ટાગોરનાં કાવ્યોના અનુવાદ દ્વારા સાંતાલની નારીને ગુજરાતીને પાત્ર દ્વારા, ભારતની અખંડતાની વાત કરી છે ગુજરાતની અસ્મિતામાં પોતાના જ પ્રદેશની શ્રમજીવી સ્ત્રી લાગે, એવી રીતે એની આત્મીય ગાયક મુનશીની, આ રીતે, દષ્ટિ તો ભારતીય એકતાની તરફ જ બનાવી દીધી. રામનારાયણ પાઠકને “કશીનારા’ જોઈને કાવ્ય ફેરે રહી છે. એમની કૃતિઓનું ફલક જ જોઈએ તો માળવાને મુંજ છે. અને મહારાષ્ટ્રના સંત તુકારામના જીવન પ્રસંગને તેઓ રોચક મગધના ચંદ્રગુપ્ત. તથા ચાણકય તે નાટકોમાં પણ ચંદ્રગુપ્ત, રીતે કાવ્યમાં ગુથી લે છે. ઉમાશંકરે તો ભારતનું ભાવનાત્મક ચિત્ર વિશિષ્ટ શુક્રાચાર્ય, સપ્તસિંધુનાં ઋષિઓ એમ સ્થળ અને પાત્રોનું આલેખતાં અને પ્રાદેશિક સંકીર્ણતાને ઇંદ ઉડાડતા કહ્યું છે કેએમણે વિશાળ ફલક રાખ્યું છે. રણજીતરામ બાબાભાઈ એ પણ ભારત નહિ નહિ વિધ્ય હિમાલય, પંજાબનીલકથાને આધારે “સહિણું મેહાર” વાર્તા લખી છે.
ભારત ઉન્નત નરવર;
Jain Education Intemational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 005129 |
| Book Title | Gujaratni Asmita |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Nandlal B Devluk |
| Publisher | Yogesh Advertising Service Bhavnagar |
| Publication Year | 1970 |
| Total Pages | 1041 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 50 MB |