Page Text
________________
૧૦૦૨
જિન શાસનનાં પ્રત્યેક દિલને આજે બેચેની હતી. શ્રી નવકાર, દાનવીર જગડુશાહ જેવા નરરત્નોથી અલંકૃત એવા કચ્છપ્રદેશની ચત્તારિમંગલમ્, શિવમસ્તુ સર્વ જગત, સંથારાપોરિસી આદિ પુન્યધરા પર દરિયા-કાંઠે આવેલું મનોહર માંડવી બંદર છે, જે આરાધનાનાં સૂત્રો સંભાળાવાઈ રહ્યાં હતાં. પૂજ્યશ્રીના સુંદર જિનાલયો અને પૌષધશાળાઓથી સુશોભિત છે. તે અંતસ્તલે આજે ખરેખરું યુદ્ધ જામ્યું હતું. રોગની પીડામાં નગરમાં શ્રેષ્ઠી ધર્મપ્રેમી સુશ્રાવક દોશી કાનજીભાઈ દીવડામાં રહેલ તેલને શોષી રહી હતી. કાયાના કોડિયામાં નાથાભાઈનાં ધર્મપત્ની સુશ્રાવિકા રળિયાતબાઈની રત્નકુક્ષીએ જેમ-જેમ તેલ ઓછું થતું હતું તેમ તેમ સાધનાની જ્યોતમાં સં. ૧૯૬૫ના કાર્તિક સુદ પૂનમના પુન્ય દિવ ઘી પુરાતું હતું. દીવડાની વાટ ઝબૂક ઝબૂક થઈ રહી હતી સમાં સૌમ્ય પુત્રીરત્નનો જન્મ થયો. નામ મણિબહેન પાડ્યું. કોણ જાણે ક્યારે દીપ બૂઝાઈ જશે! આરાધનાનાં મંગલમય નમણાશભર્યા નેણ અને સુકુમાર દેહથી દીપતાં તે સૌના વાતાવરણ વચ્ચે ૯-૩૦ કલાકે પૂજ્યશ્રીની જીવનજ્યોત સ્નેહપાત્ર બન્યાં. દસ ભાઈ–બહેનોમાં બે જ બાલિકા. તેમાં આ બુઝાઈ ગઈ. પૂજ્યશ્રીએ જીવનને સફલ બનાવ્યું સાધનાથી, બાલિકા સૌથી નાની હોવાથી માતા-પિતાને મન અતિ મરણને સફળ બનાવ્યું સમાધિથી, જીવનને સફળ બનાવ્યું હાલસોયી ને લાડકવાયી બની ને ખૂબ જ લાડ-કોડથી ઊછરવા ઉપવાસથી, મરણને સફલ બનાવ્યું પ્રસન્નતાથી, જીવનને લાગી. ઉત્સવરૂપ બનાવ્યું. વંદન હો તેજોમૂર્તિ. સાધ્વીજીના
પિતા શ્રી કાનજીભાઈ ધર્મનિષ્ઠ સુશ્રાવક હતા. તેઓ ચરણકમલમાં.
નિત્ય પૂજા, સામાયિક, પ્રતિક્રમણ કરતાં. ધાર્મિક અભ્યાસ, સોજ્ય : પૂ.સા.શ્રી યશોભદ્રાશ્રીજી મ.સા.ની વ્યાખ્યાનશ્રવણ, વાચન આદિમાં પણ સારી એવી રુચિ પ્રેરણાથી સંસારીભાઈ હસમુખભાઈ બાલાભાઈ પૂંજાભાઈ ધરાવતાં. તેમણે આ ધાર્મિક સંસ્કારમાં ઝરણાં પુત્રી શાહ (અમદાવાદ-શાહપુર)
મણિબહેનમાં વહેતાં કર્યા. પિતાશ્રીજીના પ્રતિદિન પ્રેરણાનાં અવિનાશીપદના અપ્રમત્ત પરમ અભિલાષી પિયૂષથી, પૂર્વના ક્ષયોપશમ વડે તીક્ષ્ણ બુદ્ધિવાળાં મણિબહેને
નાની-કુમળી વયમાં જ પાંચ પ્રતિક્રમણ, ચાર પ્રકરણ, ત્રણ પૂ. શ્રમણીરત્ના શ્રી લાવણ્યશ્રીજી
ભાષ્ય. છ કર્મગ્રંથ, સંસ્કૃત બે બુક આદિ જ્ઞાનાભ્યાસ સાથે મહારાજ
સ્તવનો–સઝાયો તથા પૂજાની ઘણી ઢાળો કંઠસ્થ કરી. અનંતા અરિહંત પરમાત્માએ સ્વયં સ્વીકારેલી અને પિતાજીની ભાવના સંયમમાર્ગે આગળ વધારવાની હતી, જ્યારે ઉપદેશેલી સંયમવાટિકામાં વિહરતા અનેક સૂરિપુરંદરો, શ્રમણ મમતાળુ માતા ધર્મારાધના માટે સદાયે સહાયક પણ પુત્રી ઉપર ભગવંતો તેમજ આર્યાગણી અને મહત્તરાઓથી જૈનશાસનની અત્યંત મોહ હોવાથી કહેતાં કે મારા જીવતાં તો હું મારી મણિને જાહોજલાલી ચાંદનીની જેમ ઝળહળી રહે છે, જેઓની દીક્ષાની અનુમતિ નહીં જ આપું. ખરેખર, મોહની ગતિ કેવી જિનાજ્ઞાપૂર્વકની આરાધના, સાધઆ અને સંયમનાં તેજ તથા વિષમ છે! આત્માના ઓજસભર્યા જીવનપ્રસંગો આત્મમંદિરમાં આનંદ અને
વ્યાવહારિક અને ધાર્મિક જ્ઞાન મેળવતાં અનુક્રમે અનુમોદનાની ઊર્મિ વહાવી રહ્યાં છે.
મણિબેન સોળ વર્ષનાં થયાં. એ અરસામાં માંડવી શહેરમાં જેઓની વિશુદ્ધ સાધના અને અપ્રમત્ત આરાધનાનું વર્ણન પ્લેગનો રોગ ફાટી નીકળ્યો. તેમાં મણિબહેનનાં માતુશ્રી આ કરવા અમારી અલ્પબુદ્ધિ અસમર્થ છે, છતાં હૈયાના ભાવનો જીવલેણ રોગનો ભોગ બન્યાં. બે જ દિવસની ટૂંકી માંદગીમાં અતિરેક જેઓના ગુણ ગાવા પ્રેરી રહ્યો છે, તે અમારા તેઓ પરલોક પ્રયાણ કરી ગયાં. મોટા બેન સાસરે. હવે ઘરમાં શ્રમણીરત્ના, પરમ ઉપકારી,શિરચ્છત્ર, વિદૂષી પૂ.સા.શ્રી પિતા-પુત્રી બે જ રહ્યાં. પિતાને શિરે જવાબદારી આવી. પિતાએ લાવણ્યશ્રીજી મહારાજ, કે જેઓ વર્તમાન કાલે વિરાજિત છે, મણિબહેનને પૂછયું, કે “પુત્રી, હવે તારી શું ભાવના છે?” તે પુન્યપનોતા, ગૌરવગુણવંતા ગુણિયલ ગુરુદેવની ગુણગાથા મણિબહેને જવાબ આપ્યો, કે “પિતાજી! મારે લગ્ન તો કરવાં ગાવા દિલ તલસી રહ્યું છે.
જ નથી.” સંસારનું એક દૃશ્ય તેમના દઢ સંકલ્પનું નિમિત્ત બન્યું પુન્યશાળી અને પ્રભાવિક પુરુષોનાં પગલાંથી પાવન હતું. એક :
હતું. એક નાની વયનાં બહેનને વિધવા થયેલાં અને ચૂડલો બનેલી, મહાબ્રહ્મચારી વિજય શેઠ અને વિજયા શેઠાણી તથા '
A નંદતાં જોઈને તેઓનું હૃદય દ્રવી ઊડ્યું. ચૂડલો પહેરીને નંદવો
Jain Education Intenational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 005121 |
| Book Title | Jinshasan na Zalhlta Nakshatro Part 02 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Nandlal B Devluk |
| Publisher | Arihant Prakashan |
| Publication Year | 2011 |
| Total Pages | 620 |
| Language | Gujarati, Sanskrit |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 37 MB |