________________
(૧૭૬) એમને સંચય–સોમ કેરે સંચીએ, ચાર પ્રકારે જાય
રાજ દડે તસ્કર હશે, ઘર ગળે કે હાય સૈ સ્વાર્થનું પુછે-માળી પુછે બાગનું ને, કણબી પુછે કુવે
ઢાઢી પુછે ગાંયજાને, ગામમાં કેણ મુ. આમ નહિ કરે –સંભારીને નામુ લખે, ઉટે ચઢીને ઉંઘ
પારકા છેયાં હુલાવે, તે ગાંડ કેમ ન સુંઘે? આ ઉધો વેપાર-રાતે સાલેની રાંડ, નામે તેને માંડ
પાશેર લઈ ગઈ ખાંડ, હસ્તે તે રાંડરાંડ. આવું નહિ બને-વેરે ન થાય વાણી, પીંજારે નહિ પર
વાળ વધુ પીંજાય પણ, હાય ન તેનું હીર. બેડી માથે ચેટલે, ગુંગણું ગાણા ગાય;
પાવે પુત્રને જણે માલો માઘુ થાય. રેકડા કે ગટ–વૈધ વેશ્યા ને વકીલ, ત્રણ તે રોકડીયા
દેશી જેશી વટેમાર્ગ, ત્રણ એ ફેગટીયા. મૂરખનાં લક્ષણ-મૂરખને પ્રતિ બોધતાં, મતિ પિતાની જાય;
ટપલ સરાણ ચડાવતાં, અરીસો નહિ થાય. અંધ આગળ આરસી, બહેરા આગળ જ્ઞાન મૂરખ આગે રસકથા, ત્રણે એકજ તાન, મૂરખ માથે શીંગડાં, નહિ નીશાની હોય; સાર અસાર વિચારથી, જન તે મૂરખ જોય, મુરખની વાતે બળી, જે વાતે ઘર જાય; પંડિતની લાતે ભલી, તે લાતે ઘર થાય. જગમાં તે જુદા નથી, ગાડા જનના ગામ, ગુણ હીણું તે ગાંડીયા, દાખે દલપતરામ. મુરખ સાથે ગોઠડી, પગ પગ હાય વિનાશ; મૂરખને પ્રતિબોધતાં, સામે હોય સંતાપ. મૂરખ મન મમતાક ૨, હું રઘુને સહુ ખાય; સુકા કાષ્ઠમાં જીવડો, તસ પાણી કોણે પાય, ઢેલ મુરખ અને પશુ દુમુખી જેહ નાર;
દંડ દેવા ઘટે તેહને, એ મારણ અધિકાર. આ પાંચ કનામ-ભેજક ઠાકોર ભાટ સજા, સોકડ બેનડ નામ;
આંખો આવી ટાઢા કર્યો, પચે નામ કનાન.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
