________________
बारमो अने तेरमो सैको
२९७ अभयदेव-(द्वि०) तइ, (१०) तुह, (१०) मह, (प्र०)
. तुह, (१०) जसु, (प्र०) सो, (१०) बारमा सैकानां
" कासु, (४०) अम्हेहि, (तृ०) पइ, (प्र०) सर्वनामो
" तुहु, तुहुँ, (प्र०) हउँ, (प्र०) कि, के, (द्वि०) मइ, (तृ० ) केण, तइ, (प्र०) अहमेव, ( स्त्री० प्र०) कि, (४०) अन्निण, (प्र०) सु. (प्र०) तुम्ह, एउ, एउं, (प्र०) अन्न, एह, महारिय.
२ वादिदेवमूरि-जिणि, सो, जो, कोइ, ते, जेतणा, को, जेहि, जेहिं, तुह.
३ हेमचंद्र-एइ. एह, एइ, जो, ते, तसु, ते (तेन ), जु, तुह, महु, बिहुँ, मई, तुहुं, के, जे, बिन्नि, जेण, जसुकेरए, हडं, तउकेहिं, अन्नहिरेसि, अन्नई, काई, तहो, तुहारेण, अम्हार्हि, अवरु, (१०) एहु, ताहं, सा, को, पई, कासु, दोणि, एह (स्त्री०) एहो, एहु (नान्यत०), जं, तं, सु, तुझु, मझु, कवणेण, आयई, ( इमानि ), आयहो ( अस्य ), बिहि, महु, तई, ताए, स, अन्ने, तुहुं, तुम्हेहिं, अम्हेहिं, अम्हे, कस्सु, कवणहिं, कवणु, तहारी, अन्नु, कुइ, तह, तुह, जसु, स, तोरी, कवण, ( स्त्री०) ताहं.
आ बधां सर्वनामोनी विभक्तिओ विशे जे कहेवानुं छे ते आगळ आवी गयुं छे. अहीं तो एमांनां अमुक विशे कहेवानुं छे.
उक्त पद्योमां गुजरातीना प्रचलित 'तुं' माटे 'तुहुं' 'तुहुँ' के, 'तुहु' पद वपरायेलुं छे. हेमचंद्रे 'तुहुँ' आपेलुं छे. वैदिकमां त्वम् , पालिमां वं अने तुवं, प्राकृतमां तुं, तुवं, तुह अने तुमं पदो वपराय छे. __'तुं' ना बहुवचन माटे 'तमे' अने ते सारु हेमचंद्र 'तुम्हे' अने 'तुम्हई' रूपो आपे छे. वैदिकमां युष्मे, पालिमां तुम्हे अने प्राकृतमा तुभे, तुझे, तुम्हे, तुम्हे अने उय्हे रूपो वपरायेलां छे.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
___www.jainelibrary.org
