________________
है
ધર્મનાં પદા-ધમ્મપદ अनूपवादो अनूपघातो पातिमोक्खे च संवगे। मत्तञ्जता च भत्तस्मि पन्तं च सयनासनं । अधिचित्ते च आयोगो एतं बुद्धान सासनं ॥ ७॥ न कहापणवस्सेन तित्ति कामसु विजति । अप्पस्सादा दुक्खा कामा इति विज्ञाय पण्डितो ॥८॥ अपि हिब्बसु काममु रति सो नाधिगच्छति । तण्हक्ख रतो होगी सम्मासम्बुद्धसावको ॥ ९॥ पहुं ८ वे सरणं यन्ति पब्बतानि वनानि च । आरामरुक्खचेत्यानि मनुस्सा भयतन्जिता ॥१०॥ नेतं खो सरगं खेमं नेतं सरणमुत्तमं । नेत सरणमागम्म सब्बदुक्खा पमुञ्चति ॥ ११॥
નિર્વાણને જ ઉત્તમોત્તમ કહે છે. જે પ્રજિત * એટલે સંન્યાસી થયેલો છે, તે બીજાનો ઘાત કરનાર હોઈ શકે નહિ; અને જે શ્રમણ એટલે ભિક્ષુ થયેલો છે, તે બીજાને ઉપદ્રવ કરનારે हाइश नहि. ६ .
३८ म. बहू ।
* २५ भूमा ‘नहि पवजितो' भने 'न समणो' એવો પણ પાઠ મળે છે અને તે પાઠને માન્ય રાખીને અહીં અર્થ કરેલ છે. બુદ્ધ ભગવાન “શ્રમણ આવે ન હેય’ એમ કહેવા સાથે
સંન્યાસી (વૈદિક પરંપરાનો સંન્યાસી) આ ન લેવ” એમ કહે, તે તે જરાપણ અસંગત લાગતું નથી.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
